Przed epoką nowoczesności sztuka nie była dostępna dla wszystkich. Ta opłacana pieniędzmi arystokracji upiększała dwory mecenasów. Ta tworzona na chwałę Boga nie wychodziła poza mury opactw i kościołów. Dopiero nowoczesność dosłownie wyprowadziła sztukę na ulice. Wszyscy mieszkańcy miast mieli dostęp do sztuki, zarówno w poświęconych jej instytucjach, jak i w wizualnym języku reklamy. Miasto stało się główną areną nowoczesnego życia, miejscem najważniejszych przemian cywilizacyjnych ostatnich dwóch stuleci. Ten gwałtowny rozwój metropolii sam stał się tematem sztuki. Sztuka uświadomiła też obywatelom miast, że przestrzeń publiczna jest własnością wspólną. Artyści wielokrotnie realizowali pierwowzory miejskich manifestacji.