• Przejdź do menu głównego
  • Przejdź do treści
  • Przejdź do wyszukiwarki
  • Deklaracja dostępności
  • Dolne Menu
Muzeum Sztuki w Łodzi
Rezerwacja biletów
Wyszukiwarka
zaawansowana
Czcionka: A A+ A++ A
Kontrast:
A
A
A
A
informacja dla niepełnosprawnych
Logo MSL
Menu
  • kolekcja
    • kolekcja sztuki XX i XXI wieku
    • kolekcja sztuki dawnej
    • sala neoplastyczna
    • nowe dzieła w kolekcji
    • pokazy tematyczne
    • straty wojenne muzeum sztuki w łodzi
  • archiwum
    • archiwum wystaw i wydarzeń ms
    • druki
    • dokumenty sztuki XX i XXI wieku
  • wiedza
    • audio, wideo
    • teksty
  • biblioteka
    • katalog elektroniczny
    • komputerowy katalog kartkowy
  • dostępność
  • moje zasoby
Czcionka: A A+ A++ A
Kontrast:
A
A
A
A
informacja dla niepełnosprawnych
Muzeum Sztuki w Łodzi
Rezerwacja biletów
Change language:
Obrazek dla zmiana języka na język angielskiEnglish
  • kolekcja
    • kolekcja sztuki XX i XXI wieku
    • kolekcja sztuki dawnej
    • sala neoplastyczna
    • nowe dzieła w kolekcji
    • pokazy tematyczne
    • straty wojenne muzeum sztuki w łodzi
  • archiwum
    • archiwum wystaw i wydarzeń ms
    • druki
    • dokumenty sztuki XX i XXI wieku
  • wiedza
    • audio, wideo
    • teksty
  • biblioteka
    • katalog elektroniczny
    • komputerowy katalog kartkowy
  • dostępność
  • moje zasoby
Change language:
Obrazek dla zmiana języka na język angielskiEnglish

Studio Eksperymentalne Polskiego Radia (SEPR)

Jesteś tutaj: Strona główna > Dzieła
Idź do całej kolekcji


Studio Eksperymentalne Polskiego Radia (SEPR)

DANIEL MUZYCZUK

Kurator, kierownik Działu Sztuki Nowoczesnej



Studio Eksperymentalne Polskiego Radia (SEPR) to jednostka powołana w Polskim Radiu w 1957 roku, której misją była produkcja, badanie i upowszechnianie dźwięków elektroakustycznych i elektronicznych. Produkowało muzykę autonomiczną, ale przygotowywało również dźwięki na potrzeby radia, telewizji, filmu i wystaw.

Pierwszym kierownikiem studia został muzykolog Józef Patkowski, który zbudował zespół składający się początkowo z Krzysztofa Szlifirskiego, Wojciecha Makowskiego, Anny Skrzyńskiej oraz dwóch inżynierów dźwięku: Eugeniusza Rudnika i Bohdana Mazurka. W późniejszym okresie w studio pracowali między innymi również: Grażyna Karaśkiewicz, Barbara Okoń-Makowska, Ewa Guziołek-Tubelewicz, Tadeusz Sudnik oraz Ryszard Szeremeta. Inżynierowie, którzy wyszkolili się w obsłudze sprzętu, mieli być pomocni dla kompozytorów, którzy odwiedzali instytut w celu realizacji utworów. Ta specyficzna struktura pozwoliła na szybkie wdrożenie twórców, którzy wcześniej nie pracowali z nowymi maszynami. Wśród kompozytorów, którzy pracowali w studiu byli czołowi twórcy: Andrzej Dobrowolski, Krzysztof Penderecki, Bogusław Schaeffer, Elżbieta Sikora, Tomasz Sikorski i Krzysztof Knittel, a także Arne Nordheim, Dubravko Detoni, Franco Evangelisti, Roland Kayn czy Teresa Rampazzi.






Od samego początku studio zajmowało się również realizacją ścieżek dźwiękowych do produkcji science-fiction, eksperymentalnych animacji oraz filmów fabularnych. Ten obszar umożliwił dostęp do muzyki produkowanej w studio również twórcom związanym z Warsztatem Formy Filmowej, co zaowocowało współpracą z Eugeniuszem Rudnikiem nad dwoma filmami Józefa Robakowskiego oraz jednym Janusza Połoma. Twórcy dostrzegali powinowactwo pomiędzy dążeniami kompozytorów muzyki na taśmie i zainteresowanym materialnymi właściwościami taśmy filmowej kinem strukturalnym. Patkowski i Rudnik zostali również zaproszeni z prezentacjami na realizowane przez WFF w 1973 roku w Galerii El w Elblągu Kinolaboratorium. 





Z kinem współpracował również Bogusław Schaeffer, który w czasie realizacji muzyki do filmu dokumentalnego o Władysławie Strzemińskim w 1968 roku, zrealizował również autonomiczną kompozycję zatytułowaną Hommage á Strzemiński, w której wykorzystał fragmenty Teorii widzenia. Taśma z tą kompozycją znajduje się w zbiorach Muzeum Sztuki. Schaeffer był również twórcą eksperymentalnych notacji graficznych wykorzystywanych do zapisu tak muzyki akustycznej jak i elektroakustycznej. Przykładami takich dzieł są: Temat. Muzyka elektroniczna oraz PR I-VIII. W zbiorach instytucji są również partytury i inne realizacje graficzne kompozytora reprezentującego kolejne pokolenie twórców związanych z SEPR-em – Krzysztofa Knittla. Niejednokrotnie współpracował on z artystami wizualnymi oraz instytucjami sztuki. Pierwsza płyta z jego muzyką została wydana przez Alma-Art – inicjatywę Andrzeja Mitana, a jej okładka zaprojektowana przez Włodzimierza Borowskiego zawiera obcięte specjalnie na tą okazję włosy Knittla. Również płyta Andrzeja Bieżana z okładką autorstwa Tadeusza Rolke oraz częściowo płyta Helmuta Nadolskiego z okładką Andrzeja Szewczyka zostały zrealizowane w SEPR-ze.



[Zaproszenie] Studio Eksperymentalne Polskiego Radia. Konferencja międzynarodowa, Muzeum Sztuki w Łodzi, 2017




Kompozytor Zygmunt Krauze zainspirowany Strzemińskim i we współpracy z Teresą Kelm i Henrykiem Morelem zrealizował w 1968 roku pionierską instalację dźwiękową Kompozycję przestrzenno-muzyczną. Taśmy, które stanowią podstawę realizacji zostały przygotowane również we współpracy ze studiem.

Dwie wczesne realizacje wykonał we współpracy ze studiem również Krzysztof Wodiczko. Nad słynnym Instrumentem osobistym pracował z Wojciechem Makowskim, który był odpowiedzialny za podzespoły i mechanizmy sterujące. W tym samym okresie powstały również skomponowane wspólnie z Szábolcsem Esztényim Same tranzystory. 









W kolekcji Muzeum Sztuki są również prace świadczące o międzynarodowych kontaktach SEPR-u. Ennio Chiggio był członkiem nie tylko wystawiającego w Łodzi w 1967 roku Gruppo N, ale również kolektywu kompozytorskiego Nuove Proposte Sonore, którego liderką była Teresa Rampazzi. Wizyta Włochów w Polsce była również związana z ich wizytą i pracą w warszawskim studio.


Więcej informacji o Studio Eksperymentalnym Polskiego Radia znajdziesz w naszych publikacjach: Notatki z podziemia (2016), Dźwięki elektrycznego ciała. Eksperymenty w sztuce i muzyce w Europie Wschodniej 1957-1984 (2012), Czarny pokój i inne pokoje. Zbiór tekstów o Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia (2018), Patkowski. Ambasador muzyki z Marsa (2019), Ultra Sounds. The Sonic Art of Polish Radio Experimental Studio (2019), a także na płytach: Sounding The Body Electric. Experiments in art and music in Eastern Europe 1964-1984 (2013), Zygmunt Krauze - Spatial Music (2013), Ptacy i ludzie. Ballada dokumentalna o Eugeniuszu Rudniku (2020) . 


Sortowanie:
  • Artysta / artystka A-Z
  • Artysta / artystka Z-A
  • Tytuł A-Z
  • Tytuł Z-A
  • Datowanie (najdalsze)
  • Datowanie (najnowsze)
  • Czas nabycia (najdalsze)
  • Czas nabycia (najnowsze)
Wyświetlaj: Kafelki Kafelki Lista Lista
Rysunek tuszem na papierze. Ukłda poziomy podzielony na dwie części w poziomie. W górnej części słowne instrukcje z lewej strony. Dalej i poniżej zapis w formie partytury - rodzaj diagramów.
Krzysztof Wodiczko / Szábolcs Esztényi
Same tranzystory
Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku
Fotografia czarno-biała. Mężczyzna ze słuchawkami na uszach, w rękawiczkach z otwartymi dlońmi i z mikrofonem przypiętym do czoła. W rękawiczkach umieszczone czujniki.
Krzysztof Wodiczko
Instrument osobisty
Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku
Układ poziomy. Czerwony prostokąt na czarnym tle.
Józef Robakowski / Eugeniusz Rudnik
Prostokąt dynamiczny
Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku
Partytura PR - I⁸
Bogusław Schaeffer (Schäffer)
Partytura PR - I⁸
Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku
Na białym tle kolaż z kilku czarno-białych fotografii przedstawiających muzyków przy pracy, z odręcznymi dopiskami.
Krzysztof Knittel
Plakat Niezależnego Studia Muzyki Elektroakustycznej
Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku
Kompozycja przestrzenno-muzyczna
Zygmunt Krauze / Teresa Kelm / Henryk Morel
Kompozycja przestrzenno-muzyczna
Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku
Tekst w j. polskim, pisany odręcznie wielkimi literami. Biała pozioma kartka papieru przedstawia wykres czasu trwania dźwięków w kolejnych warstwach utworu. Oś pionowa dzieli się na 6 pól; oś pozioma wskazuje sekundy. Dźwięki oznaczone są graficznie.
Krzysztof Knittel
Robak Zdobywca / The Conqueror Worm
Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku
Biała pionowa kartka z tekstem w j. polskim, pisanym odręcznie niebieskim długopisem. Zawiera numerowaną listę dźwięków dla 4 warstw utworu wraz ze schematem rozmieszczenia ich w przestrzeni. Rysunki wykonane na bazie koła. Ruch zaznaczony jest strzałkami
Krzysztof Knittel
Robak Zdobywca / The Conqueror Worm
Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku
Zdjęcie rękopisu utworu The Conqueror Worm. Drukowane litery, czarny długopis, tekst po angielsku. Trzy zwrotki. Fragmenty zakreślone ołówkiem.
Krzysztof Knittel
Robak Zdobywca / The Conqueror Worm
Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku
Resztki / Odds and Ends
Krzysztof Knittel
Resztki / Odds and Ends
Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku
Strona partytury złożonej z trzech czarnych grubych poziomych linii i odręcznych napisów czerwonym flamastrem i czarnym długopisem.
Krzysztof Knittel
Trzeci Poemat Tajemny / The Third Secret Poem
Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku
Pionowa kartka na której za pomocą nut i słów zapisano partyturę utworu. Zapis łączy pismo maszynowe z odręcznymi notatkami w różnych kolorach.
Krzysztof Knittel
14 wariacji Piotra Bikonta i Krzysztofa Knittla na temat 14 wariacji Edwina Morgana na temat 14 słów Johna Cage’a / 14 Variations by Piotr Bikont and Krzysztof Knittel on 14 Variations by Edwin Morgan on 14 Words by John Cage
Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku
Poprzednia strona
12
Poprzednia strona
Następna strona
Logo MSL
  • Facebook (otwarcie linku w nowej karcie)
  • Youtube  (otwarcie linku w nowej karcie)
  • Twitter   (otwarcie linku w nowej karcie)
  • Instagram (otwarcie linku w nowej karcie)
  • Google+ (otwarcie linku w nowej karcie)
  • Strona główna
  • Mapa serwisu
  • BIP
  • O projekcie
  • Deklaracja dostępności
  • Regulamin
  • Kontakt
  • Wróć do góry serwisu ^
Fundusze Europejskie
Copyright © 2009 - 2024 Muzeum Sztuki w Łodzi