Galeria fotograficzna

„Tytuł roboczy: archiwum" to część międzynarodowego projektu „Sztuka ma zawsze swoje konsekwencje". Nieprzypadkowo wystawę będzie można obejrzeć w przełomowym dla historii Muzeum Sztuki momencie. Kilka miesięcy po inauguracji działalności nowego oddziału (ms2), planowana jest reaktywacja gmachu, który pełnił funkcję głównej siedziby Muzeum od 1946 roku. Przeniesienie kolekcji sztuki do ms2 w listopadzie 2008 roku nie było gestem zerwania z korzeniami. Wręcz przeciwnie – stanowiło przyczynek dla uważnego przyjrzenia się historii Muzeum, zbadania jego potencjału. Wystawa Tytuł roboczy: archiwum to pierwszy w historii Muzeum Sztuki projekt, dla którego punktem wyjścia stało się archiwum muzealne.

Dzisiejsza kultura stale nastawiona jest na tryb archiwalny – dokumentowanie i zachowywanie każdego aspektu otaczającej rzeczywistości. Jednocześnie żyjemy w kulturze sieci – dając pierwszeństwo dostępności informacji, zapominamy szybko o tym, w jakim stopniu ukształtowała nas przeszłość. Jednym z miejsc, które służy do ponownego przemyślenia relacji między przeszłością a teraźniejszością, jest archiwum muzealne – nie tylko w odniesieniu do tego, co zawiera, ale także do tego, czego w nim nie ma: nieobecności, luk, pominięć, tego, co usunięte w cień i wyparte.

Wystawa „Tytuł roboczy: archiwum" składa się z trzech części. Działania Marysi Lewandowskiej podają w wątpliwość autorytet instytucji, skupiając się na praktykach powstających na marginesach jej działalności. W jej projekcie „Czułe muzeum" publiczne i prywatne oblicza Muzeum przeplatają się w rozmowach, filmach, nagraniach dźwiękowych, zdjęciach pochodzących ze zbiorów Telewizji Łódź, Radia Łódź oraz samego Muzeum.
W pracach Lasse Schmidta Hansena niepokoi drobiazgowa uwaga przywiązywana do szczegółów. Artysta zakorzenia swoje działania w charakteryzującym nowoczesność pędzie ku biurokratyzacji i dokumentacji. Przedmiotem refleksji oraz bohaterem trzeciej części projektu jest Konstruktywizm w Polsce 1923–1936, jedna z najbardziej znanych wystaw w historii Muzeum Sztuki, na trwałe wpisująca polski konstruktywizm na łamy zachodniej historii sztuki. Od premiery w 1973 roku można było ją oglądać w ponad trzynastu miejscach na świecie.

Kurator: Magdalena Ziółkowska