Piotr Kurka

Rzeźbiarz, twórca wielkoformatowych aranżacji przestrzennych, zajmuje się fotografią i rysunkiem, tworzy też filmy eksperymentalne. W latach 1977-82 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (obecnie: Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu). Dyplom uzyskał w pracowni malarstwa prof. Jerzego Kałuckiego. Od roku 1983 jest pracownikiem dydaktycznym tej uczelni, obecnie z tytułem profesora zwyczajnego kieruje Pracownią Działań Intermedialnych i Fotografii w Katedrze Intermediów na Wydziale Komunikacji Multimedialnej. Wraz z Mariuszem Krukiem założył grupę Koło Klipsa (1983-90), w której działał do 1985 roku. Grupa funkcjonowała poza nurtem tzw. sztuki oficjalnej, artyści tworzyli wystawy o intermedialnej strukturze zwane „całościami” uznając wszystkie prace za wspólne. Ich realizacje miały charakter metaforyczny, stojąc w opozycji do sztuki konceptualnej. Kurka uczestniczył wówczas w pierwszych wystawach Galerii Wielka 19 w Poznaniu, gdzie zadebiutował w 1985 roku wystawą indywidualną Flogiston.  W latach w latach 1988-89 współpracował z grupą Neue Bieriemiennost.

Działalność artystyczna Piotra Kurki to balansowanie na granicy świata realnego i fantazji, baśni i snu. Jego prace mają charakter metaforyczny, refleksyjny, duchowy i osobisty. Często penetruje w nich obszar dzieciństwa, wątki pamięci i wspomnień. W swoich instalacjach wykorzystuje  niejednoznaczne przedmioty o silnym, symbolicznym, ładunku znaczeniowym odgrywające rolę „słów-obrazów”. Są to przedmioty znalezione, stare fotografie lub rzeźby-rekwizyty wykonane własnoręcznie przez artystę stylizowane na „starocie”. Poddając je ingerencji, celowym deformacjom artysta stawia je w nowym, często niepokojącym kontekście pobudzającym wyobraźnię odbiorcy. Jego przestrzenne aranżacje przypominające teatralną scenografię to zaproszenie do nieznanego poetyckiego świata.

Dorota Stolarska-Kultys