Teresa Gierzyńska

Fotografka. W latach 1965-1971 studiowała na warszawskim Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych. Dostała się wtedy do pracowni projektowania brył i płaszczyzn, którą prowadził Oskar Hansen. Od początku lat sześćdziesiątych zaczęła się zajmować fotografią — jej technikami, możliwościami powielania oraz deformowania. W swojej sztuce często sięgała do rodzinnego archiwum, z którego czerpała zdjęcia, wycinki z prasy i pocztówki. 

Jej twórczość często poruszała tematy biograficzne, nawiązujące również do intymności, erotyki, poszukiwania kobiecości, miejsca kobiety w społeczeństwie. Do najbardziej rozpoznawalnych prac artystki związanych z tą tematyką należą cykle: "O niej", "Podróże", "O świetle".

Wybrane wystawy: IV Festiwal Sztuk Pięknych, Warszawa (1972); I Międzynarodowe Triennale Rysunku, Wrocław (1978); Ninth British International Print Biennale, Bradford, Muzeum Wiktorii i Alberta, Londyn (1986), "Cienie i zakryte ciało…", Mała Galeria ZPAF-CSW, Warszawa (1991); "Ikony Zwycięstwa", Łódź Art Center, Łódź (2006); Paris Photo, Spotlight on Central Europe, Carrousel du Louvre, Paryż (2010).