| Datowanie: | 2016 |
| Materiały: | pamięć flash (pendrive USB), plik cyfrowy |
| Data nabycia: | 18.06.2020 |
| Numer inwentarzowy: | MS/SN/RYS/2263 |
Opis dzieła
Praca Życzenia (mam nadzieję, że to możliwe) składa się z dwóch elementów rozłożonych w czasie. Pierwszym z nich jest zaproszenie widzów (potencjalnych uczestników) do udziału w spotkaniu w określonym czasie i miejscu - w jednej z jego przestrzeni widzowie mogli swobodnie rozmawiać w ramach sytuacji towarzyskiej, w drugiej znajdował się artysta z kamerą, a widzowie wchodząc pojedynczo stawali się uczestnikami perfomansu.
Artysta zadawał im z pozoru proste pytanie: „Co chciałbyś/chciałabyś zastać w tym miejscu za tydzień?”. Sam wyznaczył sobie zadanie spełnienia tych życzeń w kolejnej odsłonie pracy mającej miejsce za tydzień. Życzenia mogły być realizowane w dowolnej postaci, przybierały więc formę np. fotografii, obiektu, video, mikroperformansu, instrukcji, itp.
Jednak kluczowym elementem projektu było spotkanie - zarówno z artystą (również sam na sam, po tygodniu w ciemnej przestrzeni), jak i w ramach sytuacji towarzyskiej. Łukasz Ogórek wskazuje właśnie na ten społeczny wymiar sztuki i wernisaż czy wydarzenie jako okazję do międzyludzkich kontaktów i tworzenia relacji. Otwiera też przestrzeń utopijnego wymiaru sztuki, wskazując na jej potencjał do bycia przestrzenią dla (kolektywnej) wyobraźni, w której spotkanie, proces, relacja i doświadczanie są cenione bardziej niż produkt. Zadaniem artysty jest stworzenie ram dla danej sytuacji i pretekstu do spotkania i rozmowy, także na temat oczekiwań wobec sztuki czy jej twórców.
Katarzyna Słoboda
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych".
