Audiodeskrypcja pomieszczenia
W sali wiszą dzieła prezentowane na pierwszej odsłonie Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej Grupy “a.r.”. Wystawa miała miejsce w dawnym ratuszu na Pl. Wolności 1. Było to na początku 1931 roku w siedzibie Miejskiego Muzeum Historii i Sztuki im. Juliana i Kazimierza Bartoszewiczów, które później w 1950 przekształciło się w Muzeum Sztuki w Łodzi. Zachowało się archiwalne zdjęcie z tej wystawy prezentujące sposób umieszczenia dzieł.
Część obrazów, które pierwotnie wisiały na wystawie w dawnym ratuszu teraz wiszą po sąsiedzku w Sali Neolastycznej, część dzieł zaginęło: stąd luki w niektórych miejscach na ścianie.
Na ścianie po lewo wisi siedem prac. Od lewej pionowa praca Karola Hillera, z której tyflografiką mogliście się zapoznać w pierwszej sali. Reszta obrazów ma różne wymiary. Są to prace abstrakcyjne lub na granicy abstrakcji. Formy są bardzo uproszczone, zgeometryzowane. U góry wisi czarnobiała „Kompozycja fakturowa” - abstrakcja Henryka Stażewskiego złożona z samych prostokątów w kolorach czerni, bieli i szarości. Poniżej martwa natura Serge Charchoune również w odcieniach szarości. Na pierwszy rzut oka są to figury geometryczne. Po dłuższym przyjrzeniu w geometrycznych kształtach można zauważyć fragmenty sylwety przedmiotów: lewy bok ciemnoszarej figury od góry ma dziubek z trójkąta, następnie zwężenie sugerujące szyjkę, łuk jak pękaty dzban i u dołu węższy rant podstawy wazonu. Prawa strona figury to fragment prostokąta. W centrum jasna misa: z lewej trójkątna, z prawej owalna. Po prawej stronie u dołu przed misą prostokąt, który może być kubkiem widzianym na wprost. Kolejne prace są w podobnej konwencji.
Na ścianie na wprost wisi 9 obrazów. Również są to głównie abstrakcje lub prace na granicy abstrakcji. Po lewej u góry „Martwa natura” Władysława Strzemińskiego. Poniżej po prawej czarnobiały relief Jeana (Hansa) Arpa zatytułowany „ Konfiguracja” z 1929 roku. Organiczne uproszczone czarne elementy są wycięte z grubej deski i odstają od białego tła. Po przeciwnej stronie ściany u góry intensywnie kolorowy obraz Emrico Prampoliniego „Tarantella”. Z figur geometrycznych wyłania się tańcząca para. Poniżej oszczędna w środkach kompozycja Wandy Chodasiewicz-Grabowskiej z ok. 1926 roku zatytułowana „Kompozycja planimetryczna. Waza”. Na ciemnogranatowym tle trzy elementy. Z prawej kształt pogrubionej zniekształconej litery „S”. Od góry do dołu biały, gruby obrys sugerujący wazon. Środek powstałej figury jest czarny.
Audiodeskrypcje poszczególnych dzieł znajdują się w linkach poniżej:
Karol Hiller „Kompozycja z deską”
Louis Marcoussis "Martwa natura z dużym widelcem"
Władysław Strzemiński „Martwa natura”
Enrico Prampolini "Tarantella"
Autorka: Katarzyna Mądrzycka-Adamczyk
Konsultacja ekspercka: Magdalena Rutkowska
