Galeria fotograficzna

Na początku każdy karton był oznaczony kolejną cyfrą oraz hasłowym opisem zawartości: „Countries", „Art Centres", „Mixed Catalogues". Wszystkie miały te same wymiary 40 x 35 x 25 cm i były biało-niebieskie. W środku znajdywały się niebieskie teczki A4, uporządkowane według kolejności alfabetycznej oraz publikacje luzem. Z czasem porządek ten się zatracił i kolejne przesyłki nadawane były pod ogólną kategorią „Unsorted" – nieposortowane.
Jasia Reichardt wspomina, że kartony do Polski wysyła od roku 1965. Pierwszy muzealny dokument w tej sprawie pochodzi dopiero z 1979 roku i adresowany był do Ryszarda Stanisławskiego, dyrektora Muzeum Sztuki w Łodzi w latach 1966-91. Korespondencja dotyczyła przekazania na rzecz muzeum katalogów wystaw, które były duplikatami z prywatnego księgozbioru Reichardt. Dyrektor wyraził zgodę na nadejście przesyłki.

Paczki Jasia Reichardt adresowała również do Zachęty Narodowej Galerii Sztuki oraz do instytucji zagranicznych Getty Research Institute w Los Angeles w Kalifornii i The National Gallery of Australia w południowo-wschodniej części kontynentu. Powstał w ten sposób gigantyczny zasób „art ephemera", który stanowi akumulację materiałów drukowanych, towarzyszących życiu zawodowemu Jasi Reichardt oraz globalnemu obiegowi sztuki.
Sama autorka w autobiografii zatytułowanej „Piętnaście podróży z Warszawy do Londynu" napisała o sobie w wieku lat 6: „Jestem zbieraczką przedmiotów z papieru. Ilość ma znaczenie".

Jasia Reichardt – brytyjska krytyk sztuki, kuratorka, archiwistka i pisarka. Urodzona w Warszawie w 1933 roku jako Janina Chaykin (w skrócie Jasia). Siostrzenica Franciszki Themerson. Od 1946 roku żyje w Londynie.
Pod koniec lat 50. uczestniczyła w spotkaniach Gaberbocchus Common Room prowadzonych z inicjatywy Franciszki i Stefana Themersonów i pomyślanych jako otwarte forum wymiany myśli między artystami i naukowcami.
W 1959 roku Reichardt poznała polskiego emigranta, farmaceutę Mateusza Grabowskiego, który na zapleczu apteki w centrum Londynu prowadził prywatną galerię sztuki. W tym miejscu Jasia Reichardt zaproponowała pokaz młodych brytyjskich artystów m.in. Dereka Boshiera i Davida Hockneya. Wystawa „Image in Progress" stała się pierwszą prezentacją brytyjskiego pop artu.

Znana jest przede wszystkim jako kuratorka przełomowych w środowisku artystycznym wystaw zorganizowanych w 1968 roku w  ICA w Londynie: „Cybernetic Serendipity" i „Fluorescent Chrysanthemum". Pierwsza była pokazem robotów i maszyn, które same komponowały muzykę i poezję. Druga prezentowała dokonania artystów tworzących interdyscyplinarną grupę Jikken Kobo (Warsztat Eksperymentalny) i była pierwszym po II wojnie światowej pokazem nowoczesnej sztuki japońskiej w Europie.
Po śmierci Themersonów w 1988 roku Reichardt wraz Nickiem Wadley’em zajmowała się organizacją archiwum Themersonów, które w 2014 roku przekazała Bibliotece Narodowej w Warszawie. W 2020 roku wydała trzytomowy katalog archiwum Themersonów.
Spotkanie na antresoli stanowiło zarazem finisaż wystawy „Art ephemera – archiwum Jasi Reichardt", która otwarta była do 31 marca.

„Spotkania na antresoli" to cykl spotkań otwartych dla młodzieży, dorosłych i seniorów wtajemniczający w zasoby Biblioteki Muzeum Sztuki w Łodzi. Spotkania odbywają się w wybrane miesiące w ostatni lub przedostatni czwartek o godzinie 18.00 w Czytelni na antresoli Muzeum Sztuki w Łodzi.