Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Audiodeskrypcja

Autor: Aleksander Krzywobłocki

Tytuł: Portret Pani Adler (na kanapie)

Technika: fotografia czarno-biała

Materiały: papier fotograficzny

Rok powstania: 1932

Wymiary: wys. 11,1 cm, szer. 15,4 cm

Ze zbiorów Muzeum Sztuki w Łodzi.

Dzieło jest czarno- białą fotografią. Przedstawia młodą kobietę, leżącą na tapczanie. Jej szczupła postać wypełnia całe zdjęcie. Kobieta leży na lewym boku, w swobodnej, wygodnej pozie. Jej twarz (przy prawej krawędzi zdjęcia) jest pogodna, usta lekko uśmiechnięte. Wyraziste oczy nie patrzą na widza, spojrzenie kieruje się poza fotografię. Głowa o ciemnych, zaczesanych do tyłu włosach, opiera się o lewą, zgiętą w łokciu rękę. Rękę dodatkowo podpiera poduszka w kształcie długiego walca. Prawa ręka jest wyprostowana i swobodnie wyciągnięta wzdłuż ciała.

Kobieta jest ubrana w dopasowaną, jasną sukienkę z długimi rękawami. Sukienka sięga do połowy łydki, zakrywa kolana. Na zdjęciu widoczna lewa noga, na stopie czarny, elegancki but ze szpiczastym noskiem. Nad czarnym bucikiem umieszczono element abstrakcyjny: formę, być może z papieru, która przypomina skręcony, oparty o tło prostokąt. Prawa noga, lekko zgięta za lewą, nie jest widoczna na zdjęciu. Pod szyją kobiety jest zawiązana apaszka. ​Ma wyrazisty wzór w wąskie i szerokie paski. Za postacią kobiety tło z gładkiej, lekko połyskującej tkaniny. 

Wizerunek kobiety jest otoczony tradycyjną, niezbyt szeroką ramą, (niecały centymetr szerokości), ozdobioną rzeźbionymi kwiatami i owocami. Rama jest przedmiotem spreparowanym, gotowym, nałożonym na fotografię i będącym jej integralną częścią.    

Aleksander Krzywobłocki (1901 – 1979) to polski artysta związany z fotografią i architekturą. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej. W latach 30. związany z grupą „artes” (której był współzałożycielem). Najchętniej wypowiadał się w fotograficznych kolażach, tworząc własny artystyczny język z widocznymi wpływami surrealizmu i konstruktywizmu.

Wiele z jego dzieł jest bardzo nastrojowych, przepełnionych nieco melancholijną poetyką. Portret pani Adler to fotografia odwołująca się do długiej tradycji portretu kobiecego. Ciało leżącej kobiety było zatrzymywane na obrazach od stuleci. Kobieta zazwyczaj była naga i chowała się pod postaciami mitologicznych bogiń: Wenus lub Diany. Bohaterka naszego zdjęcia, Pani Adler, jest modnie ubrana w szykowną suknię z lat 30 ubiegłego wieku. Jej poza, bystre spojrzenie i delikatny uśmiech czynią ją kontynuatorką obrazów Giorgione, Tycjana, Maneta... Jedynie abstrakcyjna forma przy czubku czarnego bucika, z lewej strony obrazu, dodaje postaci nowoczesnego, awangardowego sznytu. 

Autorka skryptu: Marta Wlazeł

Konsultacja ekspercka: Magdalena Rutkowska