Paul Signac

Widok Złotego Rogu w Konstantynopolu

Udostępnij:
Datowanie: 1907 r.
Technika: malarstwo olejne
Materiały: farba olejna, płótno
Rozmiar:wys. 65,5 cm, szer. 80,5 cm
Sposób nabycia:wymiana
Data nabycia: 12.05.1947
Numer inwentarzowy: MS/SO/M/140

Opis dzieła

Widok Złotego Rogu w Konstantynopolu rozczaruje wielbiciela malarstwa marynistycznego. Nie ma tu obrazu skłębionych fal i wycyzelowanych, walczących z morzem statków. Całą płaszczyznę płótna wypełniają niewielkie plamki układające się w niewyraźne zarysy żaglowców Istambułu. Temat wydaje się bez znaczenia, najważniejsza jest wibracja koloru i sposób widzenia formy. Zastosowana przez Signaca metoda malowania – puentyzlim, czyli budowanie formy za pomocą drobnych plamek – była wynikiem wprowadzonych w neoimpresjonizmie odkryć z zakresu optyki. Za ojca tego kierunku uważa się Georgesa Seurata. Jako pierwszy wykorzystał on w sztuce zasadę dywizjonizmu. Dywizjonizm polegał na użyciu w obrazie jedynie barw znanych z widma światła białego, pozostałe uzyskiwane były dzięki odpowiedniemu opracowaniu płótna. Czyste kolory położone obok siebie w odpowiedniej liczbie i natężeniu, a następnie oglądane z pewnej odległości – odbierane były przez widza jako barwa uzupełniająca. W ten sposób tworzenie malarstwa i jego ogląd ograniczony zostały do mechanizmu widzenia, a nie do skomplikowanej warstwy symboliczno-treściowej. Dla Signaca dodatkowo ogromne znaczenie miała uzyskiwana w ten sposób harmonia barw, w której widział harmonię moralną. Jest to podejście bliskie późniejszym poszukiwaniom Awangardy.

Paulina Kurc-Maj (Cytat za: Abecadło, red. Jarosław Lubiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2010, s.nlb. [357]).

Audiodeskrypcja

Na tle miasta, z charakterystycznymi dla niego sylwetkami meczetów i minaretów, widoczne na morzu, na pierwszym planie długie łodzie z postaciami wiosłujących, w głębi, przy brzegu żaglówki i okręty żaglowe. Obraz wykonany techniką puentylistyczną. Sposób kładzenia farby podporządkowany kompozycji dzieła: w horyzontalnych partiach poziomy, w wertykalnych pionowy, w diagonalnych - ukośny. Całość utrzymana w gamie barwnej przechodzącej od plam zieleni u dołu obrazu do plam niebieskawych w partiach łodzi, żaglówek, okrętów i tła. Drobne refleksy różu i fioletu występujące na postaciach wiosłujących oraz na żaglowcu umieszczonym w centralnym punkcie kompozycji.

Wystawy

Poszerzone pole widzenia [2022-04-22-2023-01-08]
Sala Neoplastyczna. Stan początkowy [2023-05-31-2024-12-31]
Mapping the Impressionists. In Honour of Paul Signac [2020-05-15-2020-08-30]

Bibliografia

Kacprzak Dariusz, Sztuka Europejska XIX i początku XX wieku ze zbiorów Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź : Muzeum Sztuki w Łodzi, 2001, s. 99.,Michał Bohdziewicz, Galeria Sztuki średniowiecznej i malarstwa obcego Muzeum Sztuki, Łódź : Muzeum Sztuki, 1965, s. 3.

Paul Signac

Uważany jest za czołowego przedstawiciela neoimpresjonizmu. Nowym sposobem malowania i teorią koloru zainteresował się na początku lat 80. XIX wieku dzięki Georgesowi Seuratowi. W przeciwieństwie do impresjonistów, z którymi początkowo sympatyzował, tworzył swoje prace całkowicie w pracowni, czasem w oparciu o liczne szkice z podróży. Sztuka była dla niego kwestią intelektu i odpowiedniej techniki, nie talentu. Ważną część jego działalności stanowiła praca teoretyczna – opublikował m.in. książkę od Eugéne Delacroix do neoimpiresjonizmu, w której wyłożył podstawy nowego kierunku. Paulina Kurc-Maj (Cytat za: Abecadło, red. Jarosław...