Maria Jarema

Rzeźbiarka, malarka, autorka monotypii oraz kostiumów i scenografii teatralnych. W latach 1929-1935 studiowała na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Xawerego Dunikowskiego.

W 1930 roku razem z m.in. Saszą Blonderem, Leopoldem Lewickim, Jonaszem Sternem, Henrykiem Wicińskim założyła Grupę Krakowską, jedno z najważniejszych ugrupowań przedwojennej awangardy, które po wojnie (1957) reaktywowano jako Stowarzyszenie Artystyczne II Grupa Krakowska (na zebraniu założycielskim oprócz Marii Jaremy obecni byli m.in. Tadeusz Kantor, Jadwiga Maziarska, Jerzy Nowosielski, Erna Rosenstein, Jerzy Tchórzewski i Jonasz Stern). Brała udział w istotnych dla polskiej awangardy Wystawach Sztuki Nowoczesnej (na przełomie 1948 i 1949 w Krakowie oraz w latach 1957 i 1959 w Warszawie).

Jako scenografka, kostiumografka, ale także aktorka współpracowała z przedwojennym teatrem eksperymentalnym Cricot (założonym przez jej brata Józefa Jaremę), a także powojennym Cricot 2 (prowadzonym przez Tadeusza Kantora). W 1958 roku reprezentowała Polskę na 29 Biennale w Wenecji, gdzie wyróżniono ją polsko-włoską nagrodą Towarzystwa im. Francesco Nullo. Jej prace znajdują się w najważniejszych publicznych kolekcjach w Polsce (Muzeum Narodowe w Warszawie, Krakowie i Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi).

Katarzyna Słoboda