Zofia Rydet

W pracach artystki najważniejsze miejsce zajmował człowiek i problemy związane z jego egzystencją. Początkowo były to dzieci, np. w cyklu mały człowiek, wystawionym w 1960 roku. Inspiracją dla tych prac była fotografia Henriego Cartiera-Bressona i Edwarda Boubata oraz malarstwo Stanisława Wyspiańskiego. Od lat 60. wykonywała fotomontaże, stanowiące niemalże surrealistyczne interpretacje lęków i uczuć lub też ilustrujące etapy ludzkiego życia. Zainspirowana filmem włoskim z kręgu neorealizmu podjęła również refleksję nad ludzkim losem, przemijaniem, starością i śmiercią. Podniesienie egzystencjalnej charakterystyki do rangi dokumentu społecznego określa jej wyjątkowe miejsce w historii fotografii.

Ewa Gałązka (Cytat za: Abecadło, red. Jarosław Lubiak. Łódź: Muzeum Sztuki w Łodzi. 2010. s. nlb. [353]).