Zuzanna Janin

Zuzanna Janin, właściwie Zuzanna Antoszkiewicz (ur. w 1961 roku) – polska aktorka młodzieżowa, artystka sztuk wizualnych.

Brała udział m.in. w Biennale w Stambule (1992), Biennale w Sydney (1993) Sonsbeek (1993), Biennale w Liverpoolu (1998), FOKUS ŁÓDŻ Biennale, Łódż (2010), 54th Biennale w Wenecji (2011).

Jej prace prezentowane były w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą m.in. w Kunstverein Salzburg (1995), Museum of Contemporary Art w Chicago (1998), Kunsthalle Bern (1998), Galerii Zachęta Warszawa (1995, 2001, 2003-05), Modernamuset w Sztokholmie (1999), Jeu de Pomme w Paryżu (2000), Ludwig Muzeum w Akwizgranie (1991), Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie (1999-2001, 2005), Izrael Muzeum w Jerozolimie (2004), Hamburgerbanhof w Berlinie (1999, 2005), Kunstmusem Bern (2006), Galeria Foksal (1996, 1998, 2003), Galerii Manhattan (1995, 2003), Galerii lokal_30 w Warszawie (2005, 2006), Centre d'Art Contemporain Casino Luxemburg w Luxemburgu (2007), Muzeum Sztuki w Łodzi (2007), Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (2007), Museum on the Seam w Jerozolimie (2008), Kalmar Konstmuseum, w Kalmarze/SE (2008), Museum of Art w Hajfie/IL (2009), LISTE'07 i '09 w Bazylei, Temporary Gallery Cologne (2010), Kunsthalle Wien Project Space, wystawa indywidualna (2010), Kunstverein Medienturm Graz (2010) oraz w wielu innych galeriach w kraju i na świecie.

Była stypendystką m.in. MKiS w Warszawie, KulturKontakt w Wiedniu, ProHelvetia w Zurychu i Pollock-Krasner w Nowym Jorku oraz MKIDN w Warszawie (2009).

Zajmuje się tematyką miejsca (przestrzenne instalacje Pokrowce), pamięci (projekt Memory) i czasu (nakładane fotografie z serii Idź za mną, zmień mnie, już czas). Jest autorką "rysowanych w przestrzeni" rzeźb z drutu i waty cukrowej (rzeźby Słodka dziewczyna, Słodki chłopak) oraz wideoinstalacji Walka / ILoveYouToo, w której walczy na ringu w sfingowanej walce z zawodowym bokserem. W 2003 stworzyła głośny projekt Widziałam swoją śmierć, polegający na symulacji niebytu samej artystki. Jest twórczynią fikcyjnej telewizji o sztuce studio telewiZyJne: prowadzi ART TALK SHOW z ludźmi sztuki. W 2005 roku powołala Fundację Lokal Sztuki promującą sztukę współczesną. Fundacja prowadzi dwa miejsca sztuki: warszawską niezależną galerię sztuki współczesnej lokal 30 i tymczasową (2009-2010), filię londyńską: lokal_30_warszawa_london project (wraz z Agnieszką Rayzacher). Działania LOKAL 30 na rzecz promocji sztuki polskiej na świecie były wielokrotnie wspierane przez Instytut Adama Mickiewicza w Warszawie oraz Instytuty Polskie na świecie.

W 2009 roku stworzyła pierwsze odcinki "serialu art video" "Majka z filmu (Szaleństwo Majki Skowron)" / "Majka from the Movie (Madness of Majka Skowron)", na bazie serialu z 1976 roku, w którym zagrała główną rolę jako amatorka - aktorka dziecięca. Odtwórczynią nowej Majki, rebelianckiej bohaterki błąkającej się przez kulturę, czas i przestrzeń jest córka artystki; Mel Baranowska. Obie Majki z 1975 i 2009 roku pojawiają się w pracy artystki równolegle. Praca wideo pokazywana była m.in. na wystawach i pokazach wideo w Polsce, Niemczech, w Wielkiej Brytanii, Włoszech, Szwajcarii, Austrii, Stanach Zjednoczonych. Episody Majki z filmu / Majka from the Movie (Madness of Majka Skowron) beda pokazane w ramach prezentacji narodowych na 54 Biennale Sztuki w Wenecji 2011 (wystawa Memory Box / The Last Analog Revolution w ramach projektu Romanian Cultural Resolution - prezentacja Rumunii).