Krzysztof Zarębski

Twórca performansów, malarz, rzeźbiarz, autor scenografii. Od 1981 roku mieszka i pracuje w Nowym Jorku. W latach 1962–1968 studiował na Wydziale Malarstwa i Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (pracownie prof. Jana Wodyńskiego i prof. Stefana Gierowskiego).

Prace performerskie Zarębskiego stanowią wypowiedzi na temat procesów biologicznych i erotyzmu. Jego działania przełamywały granice między gatunkami artystycznymi. Pracował z muzykami improwizującymi (Grupa w Składzie). Jego performanse i instalacje stanowiły również ważny element kształtujący teatr Helmuta Kajzara.

Jednym z powracających motywów jest strefa kontaktu – miejsce, w którym dochodzi do zetknięcia różnych materiałów. Stanowiło ono dla niego metaforę działania społecznego. W twórczości Zarębskiego z lat 70. często pojawia się taśma magnetofonowa z uprzednio zarejestrowanymi dźwiękami, jednak nie odtwarza się jej w sposób tradycyjny. Stanowi ona materiał, który artysta na przykład zamraża, tym samym „zatrzymując czas”. Bywa również wieszana na sznurku i wprawiana w ruch za pomocą powietrza. Tym samym artysta otwiera swoje przestrzenie na delikatne dźwięki tła.