Zygmunt Rytka

Intermedialny artysta samouk, zajmował się fotografią, eksperymentalnym filmem, wideo, instalacją. Był związany z warszawskim i łódzkim środowiskiem neoawangardowym. Mieszkał w Warszawie, Podkowie Leśnej oraz w Sokołowsku, gdzie współprowadził Fundację In Situ. Debiutował w warszawskiej galerii Remont w 1974 roku, w latach 1975-1977 współpracował z Galerią Współczesną. W latach 80. XX wieku związał się z łódzkim środowiskiem Kultury Zrzuty, Małą Galerią ZPAF w Warszawie oraz Galerią FF w Łodzi.

Twórczość Zygmunta Rytki podejmowała zagadnienia z kręgu sztuki konceptualnej i analitycznej. Była dedykowana badaniu właściwości medialnych sztuki i ontologii obrazu, eksplorowała biologiczne uwarunkowania ludzkiej percepcji i paradoksy wizualnych narzędzi rejestracji procesów przyrodniczych. Zygmunt Rytka był także zaangażowany w dokumentację życia artystycznego; dokumentował spektakle teatralne, a w ramach „Kolekcji prywatnej" (1974-2000) wernisaże, imprezy i twórczość bliskich mu artystów.

Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi, a także w zbiorach: Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, Galerii Studio w Warszawie. Zygmunt Rytka był laureatem wielu nagród m.in. Nagrody im. Katarzyny Kobro (2011) i medalu „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009)
.