Julio Le Parc
1928
Należy do ważniejszych przedstawicieli sztuki konkretnej, stanowiącej rozwinięcie sztuki konstruktywistycznej z lat 20. i 30. XX wieku, w której kluczowym elementem było badanie zasad konstruowania formy dzieła i jego oddziaływania. Już w latach 40. zainteresował się argentyńskim nurtem sztuki konkretnej Arte Concreto-Invención. Swoje poszukiwania rozwinął po przyjeździe do Paryża w 1958 roku w odniesieniu do tradycji konstruktywizmu oraz prac Victora Vasarely’ego i Pieta Mondriana. Był współzałożycielem europejskich Groupe de Recherches d’art Visuel i ruchu Nouvelle Tendence.
Paulina Kurc-Maj (Cytat za: Abecadło, red. Jarosław Lubiak. Łódź: Muzeum Sztuki w Łodzi. 2010. s. nlb. [315]).