Henryk Morel

Henryk Morel studiował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie obronił dyplom w 1963 roku. Po studiach pozostał jako pedagog na macierzystej uczelni. Był rzeźbiarzem, a raczej twórcą form przestrzennych, pracował bowiem w nietypowym materiale, łącząc ze sobą metal, glinę (formy ceramiczne) i materiały przetworzone, jak guma. Różnorodność materiałów sprawiała, że efektem były prace abstrakcyjne, zawierające w sobie elementy konstrukcyjne, geometryczne i biologiczne. Zwłaszcza połączenie napompowanych powietrzem gumowych elementów wciśniętych w żelazne „opakowania” daje wrażenie presji wywieranej przez mechaniczną formę na wtłoczonej w nią organicznej strukturze. Morel jest także autorem kilku form audiowizualnych, łączących dźwięk, światło i przestrzeń, których elementem był także ruch i percepcja widza. Muzeum Sztuki w Łodzi jest w posiadaniu ostatniej, dokończonej już po śmierci autora, tego typu realizacji, Kompozycji przestrzenno-muzycznej, przygotowanej wraz z Teresą Kelm i Zygmuntem Krauzem w1968 roku. Ponadto artysta wypowiadał się poprzez rysunki barwnymi tuszami na papierze bądź tkaninie. Wielorakość sposobów wypowiedzi artystycznej i liczne eksperymenty Morela zadecydowały, że zalicza się go do najbardziej interesujących artystów swego pokolenia.