Wiesław Szamborski

Zabawy na podwórku

Udostępnij:
Datowanie: 1968
Technika: malarstwo olejne
Materiały: farba olejna, tusz, papier, tempera, płótno
Rozmiar:wys. 164,5 cm, szer. 252,5 cm; z ramą: wys. 165,2 cm, szer. 263,2 cm
Sposób nabycia:dar
Data nabycia: 30.01.2018
Numer inwentarzowy: MS/SN/M/2065

Opis dzieła

Obraz jest kompozycją w poziomie, wypełnioną dużym szaroniebieskim polem koloru, który stanowi tło dla postaci rozmieszczonych w różnych miejscach płótna. Rozgrywająca się na tym tle scena widoczna jest nieco z góry i pod kątem, jakby z punktu widzenia kogoś wyglądającego przez okno na wysokim piętrze. Być może to jeden z opiekunów uczestników tytułowej zabawy albo kolejne dziecko, które chce dołączyć do grupy.

Już na pierwszy rzut oka wiadomo, że podwórze mieści się przy starej kamienicy; jej mury chronią przed światem zewnętrznym, ale są też barierą dla słońca. Nie ma tu śladu jakiejkolwiek zieleni, nawet w doniczkach wystawianych na parapetach. Wzdłuż obu bocznych i górnej krawędzi obrazu ciągnie się bordiura niskich zabudowań, typowych dla podwórkowej rzeczywistości komórek o różnych odcieniach czerwieni starej cegły. Niezabudowana dolna krawędź pozwala myśleć, że widzimy tylko część podwórza, na której toczy się gra w piłkę. Nie ma tutaj bowiem typowego i niezmiernie ważnego elementu każdego miejskiego podwórza – trzepaka. Społeczność kamienicy wydaje się zżyta, dwie osoby siedzą, przyglądając się grającym, dwie inne odeszły nieco na bok, jak nastolatki zdradzające sobie jakieś sercowe tajemnice. Składana forma obrazu wydaje się związana z problemem przenoszenia i przechowywania dużego płótna, nie jest bowiem istotnym elementem treści przekazu – migawki z życia starej kamienicy.

Anna Saciuk-Gąsowska

Wiesław Szamborski

Wiesław Szamborski ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych w 1966 roku. W jego studenckich pracach widoczny jest wpływ koloryzmu, późniejsza twórczość związana jest z polską odmianą nowej figuracji, nurtu, który dochodził do głosu od połowy lat 60.   Szamborski pracował i wystawiał w duecie z Markiem Saletą, z którym studiował i z którym łączyły go zbliżone poglądy na sztukę. Zgodnie z ich intencją twórczość miała odnosić się do współczesności i opowiadać o zdarzeniach ze świata wokół. Nie wyróżniają się one niczym szczególnym spośród wielu podobnych sytuacji, stapiają się raczej w ciągłą opowieść...

Inne dzieła tego artysty / artystki
Dzieła w tej samej kolekcji