Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Ogień błyskawicznie pochłania puch nasion topoli. W ich podpalanie bawią się dzieci. Są całkowicie pochłonięte tą czynnością i zafascynowane efektami. Płomienie zajmują coraz większe terytorium, zbliżają się do samochodów czy budynków. To metafora procesów rewolucyjnych, rozwijających się sposób niekontrolowany.

Pierwsze kadry filmu pokazują kłęby pyłków topoli rozrzucane po ulicy przez wiatr. Następnie widzimy, jak są błyskawicznie pochłaniane przez ogień. To dzieci podpalają je dla zabawy. Są całkowicie pochłonięte tą czynnością i zafascynowane jej ulotnymi efektami. Ogień zbliża się w niekontrolowany sposób do samochodów, budynków, palą się niepozorne kłęby pyłków, a po chwili płomienie zajmują niebezpiecznie coraz większe terytorium. Status dzieci jest w filmie bliżej nieokreślony, nie wiadomo, czy są one bezdomne, czy mieszkają w okolicznych domach, widać tylko, że nikt nie zwraca na nie uwagi. Artyści nie narzucają odbiorcy założonej z góry społecznej ramy. Pytania wynikające z ich pracy prowokują z jednej strony do uważnej obserwacji detali, a z drugiej do uruchomienia poetyckich skojarzeń. Jaki jest na przykład związek między niezakorzenionym, ruchomym statusem ognia, a nieprzewidywalną bieganiną dzieci goniących za kłębami pyłków? Jaki potencjał tkwi w niekontrolowanym stanie niezwiązania z niczym stałym? Co się stanie, gdy niepozorne podpalanie pyłków zamieni się w prawdziwy pożar? Czy będzie to destrukcja, czy oczyszczające Święto Wiosny, przynoszące nadzieję na lepsze jutro? Nikt nie zwracał uwagi na tunezyjskiego sprzedawcę warzyw Mohameda Bouaziziego, zanim się nie podpalił w 2010 roku na bazarze w Sidi Bu Zajd w proteście przeciw ciągłym upokorzeniom. Nikt nie przewidział skutków tego wydarzenia, podobnie jak w rożnych miejscach świata nie dostrzega się sygnałów nadchodzących zmian lub problemów wymagających reakcji. Czy uważność, której wymaga sztuka, może być wyzwaniem dla tej apatii?

Joanna Sokołowska

Film kolorowy bez dźwięku, przypomina nagranie wykonane przez amatora, niektóre sceny są nieostre. Składa się z wielu scen, które pokazują zabawę rumuńskich dzieci. Dzieci podpalają leżące na chodnikach i przypominające watę pyłki topoli. Kamera śledzi rozprzestrzenianie się ognia.