Audio

Działający w Polsce w latach 70. artyści-nowatorzy coraz częściej przeciwstawiali się sposobom pokazywania sztuki współczesnej w powołanych do tego instytucjach państwowych. Postulowali potrzebę kreowania nowych, niezależnych przestrzeni dla sztuki, które mogły pobudzić proces jej oddziaływania, tworzyli sfery otwarte dla osobistych działań wkraczających w sferę prywatności. Taką rolę spełniała w Łodzi powołana przez Janusza Zagrodzkiego w końcu 1978 roku Galeria ŚLAD, mieszcząca się w Domu Środowisk Twórczych przy al. Kościuszki 33, a po 13 grudnia 1981 roku, już jako ŚLAD II, w mieszkaniu prywatnym Zagrodzkiego przy ul. Tuwima 15a.

Przez 9 lat działalności Galeria ŚLAD podejmowała problematykę sztuki pojęciowej, analitycznej i strukturalnej, definiującej język wypowiedzi artysty w różnorodnej materii przekazu. W przygotowywanych wystawach i wystąpieniach fotografia, film i wideo zdecydowanie przeważały nad tradycyjnymi sposobami zapisu. Drugim ważnym kierunkiem pracy Galerii była szeroko rozumiana sztuka efemeryczna, teatr artysty wkraczający w sfery innych mediów, akcje, performance, instalacje, rozszerzające strefy kontaktu twórcy z odbiorcą.

W Galerii ŚLAD miało miejsce kilkadziesiąt indywidualnych wystąpień, performansów, instalacji i projekcji oraz kilka prezentacji grupowych. Licznie uczestniczyli łodzianie: Adam Adamski, Wojciech Bruszewski, Andrzej Chętko, Andrzej Janaszewski, Paweł Kwiek, Edward Łazikowski, Antoni Mikołajczyk, Józef Piwkowski, Janusz Połom, Józef Robakowski, Andrzej Różycki, Jerzy Treliński, Zbigniew Warpechowski, Ryszard Waśko oraz Zespół T.

Spośród artystów zagranicznych indywidualne pokazy mieli: Milan Grygar, Wolf Kahlen, Friedrike Pezold, Taka Iimura oraz Dora Maurer z grupą artystów węgierskich. Wśród zaproszonych gości byli również Andrzej Ciesielski, Witosław Czerwonka, Jan Dobkowski, Elżbieta Kalinowska, Natalia LL, Andrzej Partum, Zygmunt Rytka i Krzysztof Zarębski.