Wincenty Kasprzycki

Kasprzycki Wincenty (1902-1849). Malarz, litograf, dziadek Wincentego Kasprzyckiego, rzeźbiarza (1906-1965). Wykonywane przezeń litograficzne widoki Warszawy i okolic są cennym źródłem wiedzy o ich ówczesnym wyglądzie, choć nie tylko: Kasprzycki namalował m.in. „Widok wystawy Sztuk Pięknych w Warszawie w 1828 roku” - „jedyny znany przekaz ikonograficzny takiej imprezy”. Pochodził z niezamożnej rodziny i mimo dobrej opinii o jego artystycznej twórczości całe życie zmagał się z problemami finansowymi, łącząc twórczość z działalnością czysto zarobkową, prowadząc m.in. wytwórnię pędzli i farb czy świadcząc usługi artystyczne, malując widoki, portrety i  kopie na zamówienie. Po ukończeniu szkoły u dominikanów handlował winem, ale jego zdolności zwróciły uwagę Józefa Kajetana Ossolińskiego, dzięki któremu podjął naukę w pracowni malarskiej Konstantego Villaniego, a także studia, prawdopodobnie w charakterze wolnego słuchacza na Oddziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego. Miał również studiować w pracowni Jana Rustema na Uniwersytecie w Wilnie, gdzie przebywał w latach 1821-28. Po powrocie do Warszawy malował m.in. dla Potockich. W 1845 jego wystawiony „Widok zimowy Krakowskiego Przedmieścia i budującego się wiaduktu Pancera” został odznaczony srebrnym medalem i zakupiony do Petersburga. Jako litograf pracował w zakładach Banku Polskiego  i u J. Herknera, wykonując portrety artystów warszawskich oraz widoki reprezentacyjnych budowli. m.cholewiński