Stanisław Bohusz-Siestrzeńcewicz

Siestrzeńcewicz-Bohusz Stanisław (11 listopada 1869, Wilno - 24 maja 1927, Warszawa). Malarz, rysownik, ilustrator, pedagog, syn Stanisława i Konstancji z d. Wolan. Po nauce w wileńskiej Szkole Rysunkowej od 1888 roku studiował w petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem batalisty B.P.Willewaldego. Następnie kształcił się w Académie Julian w Paryżu i w monachijskiej pracowni Józefa Brandta - w późniejszych latach jeździł do Orońska, posiadłości Brandta k. Radomia, miejsca plenerów jego uczniów i przyjaciół. Był też mężem córki Brandta, Krystyny. Od roku 1900 mieszkał w Warszawie, później w Wilnie. Prowadził lekcje malarstwa we własnej pracowni, a w roku akademickim 1919/20 nauczał na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie. Tworzył portrety, pejzaże, a także rodzajowe sceny z małych miasteczek z polskich Kresów. W roku 1912 wydał je w tece „Rysunki piórem Stanisława Bohusz-Siestrzeńcewicza”. Malował olejno i akwarelą, rysował tuszem i piórem. Jego obrazy i rysunki wyróżnia „bystra obserwacja życia i charakteru form, znakomity ruch i typ koni, malowniczość i swoboda układu”. Artysta zajmował się też ilustracją książkową, współpracował z „Tygodnikiem Ilustrowanym”. W latach 1904-1914 w Wilnie organizował i reżyserował „Achy”, przedstawienia kabaretowe wystawiane podczas karnawału. W 1905 namalował plafon na klatce schodowej Domu Techników w Warszawie, scenę alegoryczną „Pochód wiedzy w dziejach ludzkości”. m.cholewiński