Frank Bowling

Urodził się w Gujanie Brytyjskiej. W 1962 ukończył Royal College of Art. Wykładał na wielu uczelniach, m.in. w londyńskich Camberwell School of Arts and Crafts i Byam Show School of Painting and Sculpture, a także w Columbia University w Nowym Jorku.

Rozpoczął od ekspresyjnego malarstwa figuratywnego, przede wszystkim olejnego, w którym przeważały ciemne kolory ziemi. Wiele jego obrazów miało wyraźnie polityczną i socjalną wymowę. W tekstach teoretycznych zwracał uwagę na czarną sztukę Wielkiej Brytanii. W połowie lat 60., kiedy zaczął kierować swe zainteresowania ku abstrakcji oraz problemom koloru, w jego twórczości pojawiły się intensywne barwy i można zaobserwować zwrot ku geometrii.

Artysta tworzył w dużych formatach, zrezygnował z malowania na sztalugach i coraz częściej stosował farby akrylowe. W drugiej połowie lat 60. wykorzystywał motyw mapy Afryki. Jej kształt wyłaniał się z niemal monochromatycznych powierzchni utworzonych przy pomocy delikatnych kolorów, których barwy łagodnie przechodziły jedna w drugą. Z czasem kontur mapy przestał występować na pracach, pozostał sam kolor. W połowie lat 70. pojawiły się na obrazach "rozlania" farby ułożone wertykalnie, zastąpione wkrótce drobnymi plamkami. W pracach tych barwy były bardziej zdecydowane, śmiałe, dynamiczne. Od lat 80. wprowadził kawałki poliestru, które doklejał do płótna lub kartonu, co dawało efekt reliefu. Konsekwentnie tworzy prace abstrakcyjne z wykorzystaniem elementów geometrii. Związany jest także z działalnością The London Group. W Grabowski Gallery brał udział w trzech wystawach zbiorowych.

Karolina Jabłońska (Cytat za: Swingujący Londyn. Kolekcja Grabowskiego, płyta DVD do _x000D_ katalogu wystawy, red. Anna Saciuk-Gąsowska, Paulina Kurc, Muzeum Sztuki_x000D_ w Łodzi, Łódź 2007, 100-101).