Kurek

Jalu Kurek (właściwie Franciszek Kurek)’ pseudonim „mafarka”, „Jan Skowron”, 1904–-1983

Polski pisarz, członek Awangardy Krakowskiej (1922), w latach 1931–1933 redaktor naczelny czasopisma literackiego „Linia”.

Ukończył  filologię polską j i romańską na Uniwersytecie Jagiellońskim . Po maturze, równolegle ze studiami, podjął pracę w dziennikarstwie, w dziale literackim „Głosu Narodu”. Związany był też z pismem „Zwrotnica”. Studia pogłębił w latach 1924-–25 na uniwersytecie w Neapolu. Był wieloletnim przyjacielem  Filippo Tommaso Marinettiego, twórcy Manifestu futuryzmu. W 1925 roku zadebiutował awangardowym tomem poezji Upały. Śpiewy o Rzeczypospolitej, 1929; Mohigangas, 1934 czy Drzewo boleści, 1938  to poezja osobista z wątkami poświęconymi rodzicom autora.

 Pozycję literacką przyniosły mu utwory Grypa szaleje w Naprawie (1934, Nagroda Młodych Polskiej Akademii Literatury - 1935) i Woda wyżej (1935).

 Był autorem liryków, poematów, opowiadań i powieści. Pracował jako dziennikarz i redaktor, pozostawiając po sobie felietony, recenzje, eseje i artykuły o polskich filmach eksperymentalnych, pisał  też artykuły teoretyczne i reportaże. Tworzył rysunki z gatunku abstrakcji geometrycznej. Ponadto wędrował po górach,  , uprawiał amatorsko sport i  angażował się w ochronę przyrody. Osobistym źródłem wiedzy o jego życiu jest autobiografia Mój Kraków (1963).

W kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi znajdują się cztery rysunki (abstrakcje geometryczne) z lat 20. XX wieku oraz zrekonstruowany eksperymentalny film krótkometrażowy OR - Obliczenia Rytmiczne z 1932 roku.

Ryszard Rau