Anton Stankowski

Niemiecki grafik, malarz i fotograf. Po latach praktyki i czeladnictwa w zakresie rzemiosła dekoracyjnego i malarstwa kościelnego w 1927 roku rozpoczął naukę w Folkwangschule w Essen. Pod kierunkiem profesora Maxa Burchartza do 1929 roku studiował grafikę i typografię, a także fotografię w duchu Neues Sehen (Nowego Widzenia). W tym czasie powstały też jego pierwsze identyfikacje wizualne i wczesne funkcjonalne projekty graficzne tworzone we współpracy z Burchartzem i agencją Canis. W 1929 roku przeniósł się do Zurychu gdzie podjął pracę w atelier reklamowym Maxa Dalanga. Tam rozwijał swoją twórczość, której nadał nazwę „grafika konstruktywna”. Opracował też wówczas własną "Teorię projektowania", w której zawarł podstawowe formy wyrazu i elementy wizualne. Pozostając pod silnym wpływem Bauhausu, w Zurychu zetknął się z inspirującym środowiskiem artystów-konkretystów. W 1934 musiał opuścić Szwajcarię z powodu cofnięcia oficjalnego pozwolenia na pracę i po kilkuletnim pobycie w Lörrach w 1938 zamieszkał w Stuttgarcie pracując jako niezależny grafik. Po wojnie pracował dla "Stuttgarter Illustrierte" jako redaktor, grafik i fotograf, a w 1951 założył własne studio graficzne na Killesberg w Stuttgarcie. W 1964 roku wykładał na Hochschule für Gestaltung (Wyższa Szkoła Designu) w Ulm. W latach 50. i 60. zaprojektował liczne znaki graficzne dla firm, m.in. IBM, SEL, IDUNA, zakłady Viessmann czy  Deutsche Bank. Stworzył także identyfikację wizualną miasta Berlina. Od połowy lat 70. coraz częściej zwracał się ku malarstwu, które stanowiło kontynuację jego wcześniejszych poszukiwań skupionych wokół sztuki konkretnej i konstruktywizmu.

Dorota Stolarska-Kultys