Leopold Buczkowski

Leopold Buczkowski jest rozpoznany przede wszystkim jako pisarz, autor nowatorskich utworów literackich, m.in. powieści Czarny potok (1954), Dorycki Krużganek (1957), Pierwsza świetność (1966), czy Oficer na nieszporach (1975).

Kształcił się na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1930–1933. W latach 30. działał w Związku Lwowskich Artystów Grafików. W rysunkach i fotografiach wykonywanych w latach 30. i 40. rejestrował życie Podola, w szczególności okolic Podkamienia, w którym wówczas mieszkał.

Jego zainteresowania fotograficzne odżyły na przełomie lat 50. i 60., kiedy dokumentował życie ulicy podczas swoich pobytów w Londynie i Paryżu.

Pod koniec lat 50. i w latach 60., posługując się techniką olejną, wykonał kilkadziesiąt kompozycji abstrakcyjnych. Jest również autorem wielu prac o charakterze groteskowym, pejzaży, portretów, ilustracji do książek.

Od końca lat 60. wykonywał rzeźby z drewna, tworząc z nich swoiste environment (przestrzenne aranżacje)w ogrodzie wokół swojego domu w Konstancinie, w którym mieszkał od 1950 roku.