Wiesław Szamborski
1941
Wiesław Szamborski ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych w 1966 roku. W jego studenckich pracach widoczny jest wpływ koloryzmu, późniejsza twórczość związana jest z polską odmianą nowej figuracji, nurtu, który dochodził do głosu od połowy lat 60.
Szamborski pracował i wystawiał w duecie z Markiem Saletą, z którym studiował i z którym łączyły go zbliżone poglądy na sztukę. Zgodnie z ich intencją twórczość miała odnosić się do współczesności i opowiadać o zdarzeniach ze świata wokół. Nie wyróżniają się one niczym szczególnym spośród wielu podobnych sytuacji, stapiają się raczej w ciągłą opowieść o codziennym, zwykłym życiu ludzi, którzy siadają razem do stołu, mijają się na ulicy czy też przebywają w pracy. Artysta utrwala w swych pracach również chwile nieco mniej powszednie, jak wyjazd za miasto czy defilada. Postaci i budynki na obrazach malowane są bez detali, konturem, wypełnionym dużymi plamami barwnymi o nasyconym kolorze.
Szamborski brał udział w ponad 400 wystawach zbiorowych, pokazywał także prace na wystawach indywidualnych. Jego dzieła znajdują się m.in. w kolekcjach Muzeum Narodowego w Warszawie, w Krakowie, w Szczecinie, we Wrocławiu, w Poznaniu i w wielu innych kolekcjach publicznych w całym kraju i za granicą.