Stanisław Markowski

Urodził się w Częstochowie. Fotograf związany z Krakowem. W latach 1967-72 studiował geografię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutował w 1970 autorskimi wystawami problemowymi - Na godzinę przed..., Klimaty Krakowa oraz Przedmieścia, a następnie uczestniczył w licznych wystawach w kraju i za granicą: Wystawa Fotografii Polskiej, Francja (1976), Pokaz Grupy Roboczej, Kraków-Warszawa (1976/77), Photography as Art - Art as Photography 2, Kassel (1977), Ikiru, Tokio (1978 Nagroda Specjalna japońskiej Fundacji Fotografii), wystawa poplenerowa Zabytki Krakowa, Galeria ZPAF w Krakowie (1979), Wystawa fotografii Okręgu Krakowskiego ZPAF, Galeria ZPAF w Krakowie (1979), Photography as Art - Art as Photography 3, Kassel-Londyn-Lizbona-Porto-Barcelona (1979), Gdańsk - Sierpień ’80. Fotoreportaż. Bogusław Biegański, Warszawa. Witold Górka, Kraków, Stanisław Markowski, Kraków, Muzeum Sztuki w Łodzi (1980), Gdańsk - Sierpień 80. Fotografie Witolda Górki i Stanisława Markowskiego, Galeria ZPAF w Krakowie (1980). Autor wystaw indywidualnych, m.in.: Voyage sans Bouger, Centre de Civilisation Polonaise, Sorbona, Paryż (1978), Voyages sans Bouger, Fachhochschule / Designe, Dortymund (1979), Stanisław Markowski, Galeria Leica firmy Leitz-Wetzlar. Liczne publikacje w zbiorowych wydawnictwach fotograficznych oraz czasopismach w kraju i za granicą. Autor albumów fotograficznych, m.in. albumu o Katedrze na Wawelu. Członek ZPAF od 1977. Zainteresowania artystyczne Markowskiego początkowo obracały się wokół fotografii kreacyjnej i eksperymentalnej, by z czasem skupić się na fotografii ilustracyjnej i dokumentalnej, dokumentu społecznego.

Maciej Cholewiński