Anna Kutera
Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu, dyplom przygotowała w pracowni prof. Konrada Jarodzkiego w 1977 roku. W latach 1975–1980 działała i wystawiała prace w Międzynarodowej Galerii Sztuki Najnowszej przy klubie studenckim Pałacyk we Wrocławiu. W 1980 roku galeria przekształciła się w Salon Sztuki Najnowszej, którym artystka kierowała do 1983 roku. Współorganizowała międzynarodowy ruch sztuki kontekstualnej, jest też jedną z jego pionierek w Polsce. Tworzy w różnych mediach, w polu jej zainteresowań znajduje się malarstwo, instalacja, film, kolaż czy – najbardziej znana – fotografia. W każdej z nich przewija się zasadniczy motyw jej twórczości: kwestia relatywizmu obrazu w stosunku do rzeczywistości, współistnienie wielu prawd czy raczej wyobrażeń o niej. Przykładem jest praca zakupiona do kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi, jak również późniejsze, powstałe w ostatniej dekadzie prace, krytyczne wobec medialnego braku umiaru, w tym cykl Gazetowa miłość, kolaże z fotografii z kolorowych czasopism, które, zniekształcone, pokazują świat bliższy realnemu, niż serwują go periodyki, oraz instalacja Wskroś, mówiąca o przytaczającej i opresyjnej sile medialnego przekazu. Wystawy, m.in.: Galeria Foto-Medium Art, Wrocław, 1986, Artculture Resource Centre Toronto, 1985. Od 1975 roku Anna Kutera zrealizowała 32 wystawy indywidualne oraz uczestniczyła w 175 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.