Natalia (Natalia LL) Lach-Lachowicz

Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (1957–1963). Autorka fotografii, filmów eksperymentalnych, instalacji, akcji, wideo, rysunków, obrazów i obiektów. W latach 70.  XX wieku współtworzyła galerię PermaFo [wraz z Andrzejem Lachowiczem, Zbigniewem Dłubakiem i Antonim Dzieduszyckim]. Twórczość Natalii LL wywodzi się po części z eksperymentów związanych ze sztuką konceptualną, wiele miejsca poświęca też cielesności i tożsamości. Od lat 60. XX wieku w jej twórczości pojawia się fotografia erotyczna, w której pokazuje zbliżenia ciał („Sfera intymna", 1969). W cyklu „Sztuka konsumpcyjna" łączy prostą czynność jedzenia ze sferą erotyczną, czym wpisuje się w tematykę feministyczną. W końcu lat 70. XX wieku rozpoczyna realizować seanse pt. „Śnienie", podczas których rejestruje śpiące osoby, chcąc w ten sposób dotrzeć do ich najbardziej intymnych przeżyć. W końcu lat 80. XX wieku i w latach 90. XX wieku powstają niepokojące prace przedstawiające przeniesioną na płótno fotografię wykrzywionej w grymasie twarzy artystki, pokrytą rysunkami drobnych, dynamicznych, ostrych kresek („Trwoga paniczna"). w ostatnich latach tworzyła inscenizowane portrety, w których wraca do tematu cielesności. Powracała również do swoich wcześniejszych prac, wykorzystując ich fragmenty przy tworzeniu nowych.

Karolina Jabłońska (Cytat za: „Na zachętę do muzeum. Kolekcja Łódzkiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych", red. Anna Saciuk-Gąsowska, współpraca Grzegorz Musiał, Muzeum Sztuki, Łódź 2013, s. 98).