Pierwsza sala: tekst kuratorski.
W Muzeum Pałac Herbsta „opowiadamy” o wieku XIX oraz o przełomie wieku XIX i XX. W tym celu staramy się tworzyć przestrzeń do dyskusji o różnorodnych zjawiskach i istotnych problemach dla kultury i sztuki tego okresu. Przyglądamy się tym zagadnieniom z różnych perspektyw czasowych, uwzględniając współczesny punkt widzenia. W pierwszej połowie XIX wieku w pole obrazowania wkroczyła fotografia, która pozwoliła spojrzeć na świat na nowo. Pojawił się kolejny język komunikacji. Poszczególne media – w tym malarstwo, grafika i fotografia – wpływały na siebie nawzajem. Wystawa, na którą składają się dzieła z kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi, proponuje spojrzenie na nie oraz moment pojawienia fotografii i okres jej rozwoju ze szczególnej perspektywy, a mianowicie śmierci i przemijania. Wykonując zdjęcie zamrażamy konkretną chwilę, inne skazując na zapomnienie; przyczajając się, czekamy na właściwy moment. Celujemy obiektywem aparatu niczym z broni. Od początku istnienia fotografii dostrzegano jednak jej dwoistą naturę, obok uśmiercania pojawia się aspekt utrzymywania przy życiu. Aktowi robienia zdjęć towarzyszy bowiem potrzeba utrwalenia, zachowania, rejestracji ulotnej chwili. Tworzymy archiwa domowe lub naukowe z nadzieją, że dzięki nim ocalamy od zapomnienia.
