Edward Łazikowski

Obiekt 214(2)A

Udostępnij:
Datowanie: 1992
Technika: fotografia, rysunek
Materiały: papier fotograficzny, emulsja światłoczuła, ołówek, farba akrylowa
Rozmiar:wys. 69,5 cm, szer. 99,5 cm
Sposób nabycia:zakup (dotacja MKiDN)
Data nabycia: 11.08.2021
Numer inwentarzowy: MS/SN/F/3185

Opis dzieła

Od początku lat dziewięćdziesiątych Edward Łazikowski realizował instalacje w przestrzeni Bąkowa Górnego – rodzinnej miejscowości artysty położonej w powiecie łowickim. Wcześniej artysta korzystał z położonego tam magazynu i przestrzeni pracy. W 1992 roku podjął się realizacji wielkoformatowych obiektów, których nie mógł zbudować w mieszkaniu w Łodzi czy galeriach, w których wystawiał. Instalacje wykonane z drewna miały nawiązywać kontakt z otwartą przestrzenią i korespondować z otoczeniem. Obiekty tworzone były przez artystę z dostępnych w Bąkowie Górnym materiałów, głównie drewna. Po kilku dniach oraz po wykonaniu dokumentacji fotograficznej, dzieła zostawały dekonstruowane przez autora, a materiały ponownie stawały się surowcem twórczym. Otoczenie przyrody, bez udziału ludzi, było docelową widownią tych realizacji. Jak pisał Łazikowski: „bez ludzkiej publiczności, lecz przy obecności owadów, ptaków, roślinności, wiatru, gleby, chmur, nieba i słońca […]”. Konstrukcje instalacji powtarzały obecne w przyrodzie rytmy i korespondowały z obecnymi w krajobrazie formami: polami, kształtami drzew, kamieni i podziałów pejzażu. Czarno-białe fotografie dokumentujące efemeryczne instalacje wzbogacone są często o dorysowane elementy. Rysunki na powierzchni fotografii sugerować miały dalszy ruch i rozwój obiektów a także wskazywać na ich dialog z przyrodą. Miały również uwidaczniać w jaki sposób konstrukcje, które wzniesione zostały tylko na moment, nieustannie rosną i oddziałują w przestrzeni. 

Jakub Gawkowski

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - państwowego funduszu celowego.

Logotyp

Logotyp


Edward Łazikowski
Edward Łazikowski

Edward Łazikowski (ur. 1939 w Bąkowie Górnym) - artysta intermedialny związany z Łodzią. Teoretyk sztuki, pisarz, performer, twórca obiektów, rysunków i fotografii. Jego debiutancka wystawa odbyła się w 1964 roku w Krakowie w klubie jazzowym Helikon. Po odbyciu służby wojskowej i pierwszych próbach artystycznych, podjął studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi (1970-1975).  Zaczynał jako performer i autor konceptualnych interwencji („Moje Apele” Relartacje, Dłusko, 1977). Jednak wkrótce postanowił stworzyć ekwiwalent dla działania performatywnego w postaci obiektu. Od początku lat 80. tworzy wieloelementowe...

Inne dzieła tego artysty / artystki
Zobacz także