Leopold Buczkowski

Bez tytułu (Studium historyczne)

Udostępnij:
Datowanie: 1966
Technika: rysunek tuszem, malarstwo akwarelowe, gwasz
Materiały: papier
Rozmiar:wys. 35,5 cm, szer. 45,6 cm
Sposób nabycia:zakup (dotacja MKiDN)
Data nabycia: 02.09.2019
Numer inwentarzowy: MS/SN/RYS/2237/36

Opis dzieła

Leopold Buczkowski postrzegał swoją twórczość plastyczną jako komplementarną wobec twórczości pisarskiej. Obie wzięły się z impulsu dokumentowania rzeczywistości społecznej Podola, w której żył – wielokulturowej krainy jego dzieciństwa i młodości, która w okolicznościach wojennych niemal na jego oczach uległa destrukcji.Obrazy jego mają charakter fragmentaryczny, jakby wyjęte zostały z toku określonych narracji. Niekiedy są one, w dosłownym znaczeniu, ilustracjami do utworów własnych lub cudzych. Prace o charakterze groteskowym ukazują, jak w krzywym zwierciadle, paradoksy nowożytnej historii. Zbiór obrazów abstrakcyjnych Buczkowskiego można uznać za odpowiednik jego eksperymentów prozatorskich. Pejzaże i portrety hołdują tradycji koloryzmu, rzeźby zaś zbliżają go do sztuki ludowej. Artysta podejmuje w swojej twórczości grę z zastanymi konwencjami artystycznymi; jego dzieło literackie i plastyczne stanowi, jak napisała Agnieszka Karpowicz, rodzaj muzeum mieszczącego „kolejne obrazy, sceny teatralne, literackie, historyczne, które »wiszą na ścianach« literackiego świata przedstawionego”.Prace Buczkowskiego utrzymane w stylistyce groteskowej ukazują sceny zbiorowe, rzadziej indywidualne postacie. Przedstawienia te kojarzą się z ilustracjami, wiele z nich wiąże ze sobą ironiczne odniesienia do historii nowożytnej i nowoczesnej. Sposób ujęcia postaci graniczy z karykaturą. Widoczne na niektórych pracach z tej grupy napisy wzbogacają je o dodatkowe konotacje.Paweł Polit


Audiodeskrypcja


Leopold Buczkowski, Bez tytułu z cyklu Studium historyczne (plansza pruska), 1966

Groteskowy rysunek czarnym tuszem na papierze. W większości linearny, miejscami kolorowany akwarelą i gwaszem. Praca przedstawia 4 stojące w rzędzie postaci i psa. Linia jest falująca, ludzie potraktowane karykaturalnie i humorystycznie.
Od lewej żołnierz pruski w charakterystycznym skórzanym czarnym hełmie ze szpikulcem tzw. pikielhauba. Stoi tyłem jest niski, krępy. U lewego boku ma przytoczoną ozdobną pochwę do szabli z chwostem. Obok niego, również tyłem, kobieta. Włosy upięte w duży kok, w który został wbity z prawej strony mały miecz. Suknia z podwyższonym stanem. U góry dopasowany czarny karczek w ukośną kratkę. Bufiaste rękawy, spódnica plisowana, długa do połowy łydki, sprawia wrażenie zwiewnej. Buty na małych obcasach, z wysokimi przylegającymi, wiązanych cholewkami.
Kolejny żołnierz w pruskim mundurze stoi w pozie ¾. Spod daszku hełmu patrzy na kobietę. Ręce ma z tyłu, u jego lewego boku wisi pochwa z szablą. Pas uwydatnia lekko zaokrąglony brzuch. Ostatni mężczyzna stoi profilem również w kierunku kobiety. Profil ciała esowaty: wypięta klatka piersiowa, wcięcie na brzuch, jego prawa noga wysunięta do przodu. Ma wydatny, ostro zakończony nos, okulary i czarną czapkę z szerokim otokiem. Ubrany jest w niebieski mundur zakreskowany w kratkę. Przy jego lewym boku zwisa długa do kostki czarna szabla. Ręce ma splecione z tyłu, trzyma w nich napiętą smycz z małym psem, który stoi w samym dolnym rogu pracy. Piesek jest drobny z małymi trójkątnymi uszami i krótkim ogonkiem. Poniżej podpis artysty z datą ’66.

Autorka: Katarzyna Mądrzycka-Adamczyk
Konsultacje: Magdalena Rutkowska
Dzieła zakupione z programu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego "Narodowe kolekcje sztuki współczesnej" 2019

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
Wystawy

Leopold Buczkowski. Przebłyski historii, przelotne obrazki [2021-10-29-2022-03-13]

Leopold Buczkowski

Leopold Buczkowski jest rozpoznany przede wszystkim jako pisarz, autor nowatorskich utworów literackich, m.in. powieści Czarny potok (1954), Dorycki Krużganek (1957), Pierwsza świetność (1966), czy Oficer na nieszporach (1975). Kształcił się na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1930–1933. W latach 30. działał w Związku Lwowskich Artystów Grafików. W rysunkach i fotografiach wykonywanych w latach 30. i 40. rejestrował życie Podola, w szczególności okolic Podkamienia, w którym wówczas mieszkał. Jego zainteresowania fotograficzne odżyły na przełomie lat 50. i 60., kiedy dokumentował życie ulicy podczas swoich pobytów w...

Powiązane dzieła
Inne dzieła tego artysty / artystki
Powiązane obiekty