Z cyklu: Rzeźba dla Ziemi (Równowaga balansu)

Teresa Murak

Z cyklu: Rzeźba dla Ziemi (Równowaga balansu)

Datowanie:	1974
Technika:	fotografia barwna, fotografia czarno-biała, rysunek
Materiały:	papier fotograficzny, papier, tusz, ołówek
Rozmiar:	wymiary różne dla poszczególnych obiektów
Sposób nabycia:	dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z programu: „Narodowe kolekcje sztuki współczesnej”
Data nabycia:	09.09.2019
Numer inwentarzowy:	MS/SN/F/3093/1-17
Dzieło dostępne na ekspozycji:	nie

Opis dzieła

Rzeźba dla Ziemi (Równowaga balansu) powstała w 1974 roku w ramach Sympozjum w Ubbaboda w Szwecji jako pierwsza z cyklu „rzeźb dla Ziemi”. Realizacja ta wpisuje się w charakterystyczne dla początków land artu działania bazujące na pracy zakorzenionej bezpośrednio w ziemi i w ciałach artystów, wykonywanej przy użyciu siły fizycznej.

Artystka przez trzydzieści dni kopała łopatą dół o promieniu jej wzrostu, usypując jednocześnie kopiec powtarzający kształtem wydobytą z ziemi półkulę. Następnie obsiała obydwie powierzchnie namoczonymi ziarnami trawy. Zaraz po wypuszczeniu pędów rzeźba, wbrew woli artystki, została zniszczona spychaczami (pod pretekstem braku zgody budowlanej).

Fotografie i szkice są dokumentacją procesu powstawania pracy. Praca w Ubbaboda zaincjowała cykl „rzeźb dla ziemi” realizowany w drugiej połowie lat 70. Jego rozwinięciem były projekty „rzeźb kosmicznych” podejmujące poszukiwania w ziemskiej materii trajektorii ciał niebieskich i praw rządzących kosmosem.

Cykl Rzeźba dla Ziemi (Równowaga balansu), obejmuje 17 prac (fotografii i szkiców na papierze, w tym 3 barwne i 14 czarnobiałych).

Joanna Sokołowska

Wystawy

Zjednoczona Pangea, Muzeum Sztuki w Łodzi, 22.3 - 9.6.2019

Teresa Murak jest jedną z najważniejszych artystek polskiej neoawangardy, prekursorką sztuki ziemi, tworzącą na pograniczu rzeźby i performance. Urodziła się w Kiełczewicach. Studiowała historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Mieszka w Warszawie. Debiutowała w latach 70. w środowisku neoawangardowym efemerycznymi działaniami z użyciem materii organicznej – kiełkujących nasion rzeżuchy („zasiewami”). We wczesnym etapie twórczości artystka rozpoczęła także pionierskie realizacje land-artowe („rzeźby dla Ziemi”). Ich kontynuacją były projekty „rzeźb kosmicznych”...

Więcej informacji o autorze