Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Artystka w ramach sympozjum w Ubbaboda w Szwecji przez trzydzieści dni kopała łopatą okrągły dół o głębokości jej wzrostu. Z wydobywanej ziemi usypywała kopiec o wysokości jej wzrostu. W dole i na kopcu zasiała namoczone ziarna trawy. Gdy trawa wykiełkowała, rzeźba – wbrew woli artystki – została zniszczona. Działanie, charakterystyczne dla początków land artu, bazowało na pracy z ziemią oraz wykorzystaniu własnego ciała.

Rzeźba dla Ziemi (Równowaga balansu) powstała w 1974 roku w ramach Sympozjum w Ubbaboda w Szwecji jako pierwsza z cyklu „rzeźb dla Ziemi”. Realizacja ta wpisuje się w charakterystyczne dla początków land artu działania bazujące na pracy zakorzenionej bezpośrednio w ziemi i w ciałach artystów, wykonywanej przy użyciu siły fizycznej.

Artystka przez trzydzieści dni kopała łopatą dół o promieniu jej wzrostu, usypując jednocześnie kopiec powtarzający kształtem wydobytą z ziemi półkulę. Następnie obsiała obydwie powierzchnie namoczonymi ziarnami trawy. Zaraz po wypuszczeniu pędów rzeźba, wbrew woli artystki, została zniszczona spychaczami (pod pretekstem braku zgody budowlanej).

Fotografie i szkice są dokumentacją procesu powstawania pracy. Praca w Ubbaboda zaincjowała cykl „rzeźb dla ziemi” realizowany w drugiej połowie lat 70. Jego rozwinięciem były projekty „rzeźb kosmicznych” podejmujące poszukiwania w ziemskiej materii trajektorii ciał niebieskich i praw rządzących kosmosem. 

Cykl Rzeźba dla Ziemi (Równowaga balansu), obejmuje 17 prac (fotografii i szkiców na papierze, w tym 3 barwne i 14 czarnobiałych).

Joanna Sokołowska