Zbigniew Libera

Hrubieszów

Udostępnij:
Datowanie: 1983/2010
Technika: fotografia czarno-biała
Materiały: papier fotograficzny
Sposób nabycia:zakup (dotacja MKiDN)
Data nabycia: 07.08.2013
Numer inwentarzowy: MS/SN/F/2993/1-6

Opis dzieła

Mimo że wystawa Zbigniewa Libery, otwarta w czerwcu 1982 roku w prywatnym miejscu spotkań i działań artystycznych związanych z Kulturą Zrzuty, tak zwanym „Strychu”, nie miała jednoznacznie politycznej wymowy, artysta w wyniku donosu został oskarżony o powielanie i kolportowanie prasy podziemnej i skazany na półtora roku więzienia. Pierwszą część wyroku odbył w areszcie śledczym przy ulicy Smutnej w Łodzi, gdzie mieściło się więzienie dla kryminalistów.

Kiedy od innego zatrzymanego artysta dowiedział się, że istnieje osobna placówka przeznaczona głównie dla więźniów politycznych, rozpoczął protestacyjną głodówkę, w wyniku której został przeniesiony do więzienia w Hrubieszowie. I właśnie z tego zakładu karnego pochodzą fotografie składające się na tę pracę. Jak mówił sam artysta, wykonując je, wiele ryzykował, ponieważ gdyby się o tym dowiedziano, groził mu kolejny wyrok. Libera w wywiadzie pt. Dla nas polityka była błazenadą przyrównywał zakład karny w Hrubieszowie do obozu jenieckiego i wspominał, że poznał tam wielu interesujących ludzi. W celi udało mu się ukryć radio, był także wielokrotnie proszony przez współosadzonych o pomoc w projektowaniu i drukowaniu materiałów. Choć fotografie nie ukazują ciężkich warunków życia w zakładzie, a ich wymowa nie jest jednoznacznie negatywna, artysta wspominał, że reakcją na wszelkie formy oporu były akcje pacyfikacyjne. W wyniku amnestii wyrok Libery został skrócony, jednak pobyt w obu zakładach karnych do tego stopnia odbił się na stanie psychicznym artysty, że ten zaczął się jąkać.

Maria Franecka

Wystawy

Czarna wiosna. Wokół wrocławskiej niezależnej sceny muzycznej lat 80. [2017-04-27-2017-09-25]
Polityka w sztuce [2022-04-28-2022-09-25]

Zbigniew Libera
Zbigniew Libera

Swoje pierwsze prace wykonał w czasie stanu wojennego. Były to plakaty i ulotki wyrażające sprzeciw wobec pacyfikacji protestujących górników w kopalni Wujek. Swoją pierwszą wystawę zorganizował tuż przed aresztowaniem w 1982 roku. Pod koniec lat 80. przeprowadził się do Warszawy i nawiązał współpracę z duetem artystycznym Kwiekulik. W latach 90. został doceniony jako prekursor sztuki krytycznej. Brał udział w wielu znaczących wystawach, takich jak Emergency w ramach Aperto na 45. Biennale w Wenecji (1993), After the wall w Moderna Museet w Sztokholmie (1999) czy Mirroring Evil (2002) w the Jewish Museum w Nowym Jorku. Katarzyna Słoboda...

Powiązane dzieła
Inne dzieła tego artysty / artystki
Dzieła w tej samej kolekcji