Udostępnij:
Datowanie: lata 80. / 2014
Technika: obiekt
Materiały: metal, drewno
Rozmiar:wys. 74 cm, szer. 75,5 cm, głęb. 86,5 cm
Sposób nabycia:zakup (dotacja MKiDN)
Data nabycia: 15.10.2018
Numer inwentarzowy: MS/SN/R/616

Opis dzieła

Timur Nowikow wykonał szereg improwizowanych instrumentów muzycznych, takich jak skonstruowany z Iwanem Sotnikowem utiugon. To stół zaopatrzony w zestaw wiszących na strunach żelazek. Struny podłączano do przetworników i w ten sposób dźwięk mógł być amplifikowany. Instrument służył do kolektywnych improwizacji, w których brali udział członkowie grupy Kino, Sergiej Kuriochin oraz inni przedstawiciele Nowych Artystów.

Daniel Muzyczuk

Dzieła zakupione z programu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego "Narodowe kolekcje sztuki współczesnej" 2018

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
Wystawy

Notatki z podziemia. Sztuka i muzyka alternatywna w Europie Wschodniej 1968-1994 [2016-09-22-2017-01-15]
Notes from the Underground - Art and Alternative Music in Eastern Europe 1968-1994 [2018-03-15-2018-05-06]

Iwan Sotnikow

Iwan Sotnikow urodził się i wychował w Petersburgu, studiował sztukę i fotografię w Liceum Profesjonalnym Aleksandrowa, a następnie w prawosławnym Saint Tikhon’s Orthodox University w Moskwie (2002–2006). Na początku lat 80. wraz z Nowikowem założył grupę Nowi Artyści (Novye Khudozhniki), tworząc dzikie malarstwo pod wpływem niemieckiego ekspresjonizmu, pop-artu i prymitywizmu. Działając początkowo w mieszkaniu komunalnym, zorganizowali serię wpływowych wystaw i imprez, łączących sztukę plastyczną z kulturą młodzieżową, muzyką, kinematografią, modą i performance’em. Punktem wyjścia dla założenia grupy było stworzenie „obiektu...

Timur Nowikow

Timur Nowikow był artystą, kuratorem, poetą, pisarzem, a okazjonalnie także muzykiem. Był samoukiem, posiadał wyjątkowy dar nawiązywania bliskich relacji artystycznych. Kształcił się na własną rękę, zgłębiając historię awangardy (wciąż jeszcze wtedy w Związku Radzieckim zwalczanej) i odkrywając szczególne powinowactwo z rosyjskim futurystą Michaiłem Łarionowem oraz jego teorią „wszystkoizmu” (1913), a także nawiązując kontakty z niezależnymi artystami działającymi w Stowarzyszeniu Eksperymentalnych Sztuk Pięknych (TEII). W 1982 roku, po odejściu z kolektywu Letopis [Kronika] i zamknięciu pracowni w dawnej cerkwi pod wezwaniem...

Dzieła w tej samej kolekcji