Andrzej Dłużniewski

Skok (wersje i warianty)

Udostępnij:
Datowanie: 1971
Technika: offset, pismo odręczne
Materiały: papier
Rozmiar:wys. 62,8 cm, szer. 45 cm; z passe-partout: wys. 62,8 cm, szer. 45 cm; bez passe-partout: wys. 16,4 cm, szer. 33,5 cm
Sposób nabycia:zakup (dotacja MKiDN)
Numer inwentarzowy: MS/SN/GR/2227

Opis dzieła

Praca ma charakter planszy obejmującej oryginalny druk opublikowany przez Galerię Adres w 1971 roku z pierwszą wersją pracy Skok. Reprodukcji czarno-białej fotografii trampoliny przy basenie pływackim towarzyszą zwięzłe opisy „wersji” wykonanego z niej skoku. Druk oprawiony jest w białe passe-partout, którego obszerna dolna część posłużyła artyście za powierzchnię dla wykonanych odręcznie równie zwięzłych opisów „wariantów” tytułowego skoku. Obie serie „wersji” i „wariantów” układają się w swoiste quasi-narracje, których fragmentaryczny charakter wynika z niezajścia zdarzenia mającego być ich założonym początkiem. „Na początku nie było nic lub nic się nie stało”, w związku z czym status zdarzenia początkowego przypisany jest kolejnym przypadkom skoku, nabywającym czysto hipotetycznego i fikcyjnego charakteru. Kolejne wersje skoku, takie jak na przykład „koks”, „pętla i powrót”, stają się w związku z tym zdarzeniami języka, dzięki którym „determinizm przegląda się w lustrze”, a „intelekt triumfuje nad naturą dając początek niebywałym wybrykom gatunku”. Włączone do pracy opisy mają w większości charakter paradoksalny, sugerując przy tym niewyczerpywalną mnogość sposobów kodyfikowania obrazu przez język.

Paweł Polit

Wystawy

Myślnik. Słowo jako materia sztuki [2023-09-07-2023-12-31]

Andrzej Dłużniewski
Andrzej Dłużniewski

Jest postrzegany jest jako jedna z najciekawszych indywidualności polskiej sztuki powojennej. Artysta – aktywny uczestnik ruchu konceptualnego w Polsce w latach 70. – przedkłada intelektualną i filozoficzną zawartość swoich prac nad ich cechy formalne i stylistyczne. Wypracował własną koncepcję sztuki, której istotnym elementem jest użyteczność pojmowana – jak mówi – „w sensie najbardziej szlachetnym, w sensie prowokacji intelektualnej, pewnego impulsu”. Sztuka według niego miała być działalnością intelektualną, która „powołuje pewne środki, pewne sposoby artykulacji – raz dokonuje artykulacji za pomocą słowa, raz za pomocą...

Inne dzieła tego artysty / artystki
Dzieła w tej samej kolekcji