Udostępnij:
Datowanie: 1961
Technika: offset
Materiały: papier
Rozmiar:wys. 21 cm, szer. 19 cm (6 kartek+okładka)
Sposób nabycia:zakup (dotacja MKiDN)
Data nabycia: 25.06.2014
Numer inwentarzowy: MS/SN/GR/2208

Opis dzieła

Nazwa Gorgona została zaczerpnięta z wiersza Dimitrije Bašičevicia opublikowanego we wstępie do portfolio grafik pt. Elualija. Grupa nie tworzyła wspólnie prac, a jej członkowie prowadzili indywidualne kariery artystyczne. W ramach wspólnego działania spotykano się, by dyskutować czy spacerować. Artyści komunikowali się także za pomocą listów, gier, fotografii, wspólnych performansów. Nazwy Gorgona używali także jako tytułu dla powołanego przez siebie magazynu artystycznego. Kolektywne działania twórców miały stać w opozycji do oficjalnej polityki jugosłowiańskich instytucji kultury. Niemal wszyscy członkowie Gorgony w ramach swoich indywidualnych praktyk artystycznych uczestniczyli w państwowym obiegu kultury, ale dbali jednocześnie, by to, co powstaje pod szyldem Gorgony, charakteryzowała autonomia i spontaniczność. Aktywność Gorgony jako grupy artystycznej została zdefiniowana w 1977 roku, kiedy w Galerii Sztuki Współczesnej w Zagrzebiu odbyła się ich wystawa retrospektywna. W tym samym roku prace niektórych członków tej grupy były prezentowane w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Mönchengladbach. Gorgona brała także udział w São Paolo Biennale (1981), miała retrospektywę w Dijon (1989) i pod zmienioną nazwą (Gorgona Gorgonesco Gorgonico) uczestniczyła w 47. Biennale w Wenecji (1997). Jedną z pierwszych inicjatyw Gorgony jako grupy była publikacja magazynu artystycznego. Rozdawano go za darmo, przekazując zainteresowanym osobom. Nie był to typowy magazyn wychodzący regularnie, z zaplanowanymi wcześniej liniami tematycznymi. Bliżej mu było do formatu portfolio, a więc zbioru prac artystycznych. W sumie artyści związani z Gorgoną wydali 11 numerów. Impulsem do powstania pierwszego była seria zdjęć wykonanych przez Josipa Vaništę, inspirowanych obiektami znalezionymi na wystawie sklepowej (nr 1). Kolejne numery „Gorgony” pojawiły się w 1961 roku. Julije Knifer zaprojektował meander dla kolejnej odsłony pisma (nr 2, 1961). Następne numery przygotowali: Marijan Jevšovar (nr 3, 1961), Victor Vasarely (nr 4, 1961), Ivan Kožarić (nr 5), Josip Vaništa (nr 6, 1961). W 1965 roku przygotowano kilka nowych publikacji, którymi zajmowali się Miljenko Horvat (nr 7) i Harold Pinter (nr 8). Rok później powstał numer przygotowany przez Dietera Rotha (nr 9), a nad dwoma ostatnimi czuwał ponownie Josip Vaništa (nr 10 i 11). Korespondencja Gorgony dotycząca magazynu wskazuje, że wiele idei dyskutowanych z różnymi artystami (Lucio Fontana, Robert Rauschenberg, Piero Manzoni, Enzo Mari) pozostało niezrealizowanych.

Aleksandra Jach

Josip Vaništa (Grupa Gorgona)

Josip Vaništa studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Zagrzebiu. Pracował także jako wykładowca na Wydziale Architektury. Jego pierwsza wystawa odbyła się w 1952 roku, zorganizował ją Miljenko Stančić w Zagrzebiu. Vaništę interesowała dematerializacja obiektu artystycznego, która przejawiała się w jego destrukcji albo w przemalowywaniu prac. Artysta często posługiwał się motywem linii horyzontalnej, umieszczając ją w różnych kontekstach. Ograniczając repertuar form do pojedynczych motywów, Vaništa występował przeciwko dominującemu ówcześnie w Jugosławii reżimowi progresywizmu. Był członkiem grupy Gorgona działającej w Zagrzebiu...

Inne dzieła tego artysty / artystki
Dzieła w tej samej kolekcji