Udostępnij:
Datowanie: 1989
Technika: instalacja
Materiały: metal, farba emulsyjna, farba akrylowa, plastik, sklejka
Rozmiar:dług. 0 cm, głęb. 0 , szer. 63 x 81 x 62 cm (do tego wymiaru należy dodać ruchomą niebieska linkę.)
Sposób nabycia:zakup
Data nabycia: 12.12.1997
Numer inwentarzowy: MS/SN/R/493

Opis dzieła

Niebieski kabel wylewa się z jednej butelki i wślizguje do drugiej, wycieka z kranu, rozwija się, by pełznąć w nieokreślonym kierunku po podłodze… rozdziela posklejane strony książki jak zakładka, a ze starego telefonu wyrywa tarczę, by jego zwoje mogły w pełnej krasie wypłynąć na blat stołu. Niebieski kabel anektuje swoją obecnością przestrzeń, zaplątuje się w napotkane na swej drodze przedmioty. Odrealnione obiekty-hybrydy (z drutu, sznurka, prętów czy kabla), sygnowane pojedynczymi cyframi i literami alfabetu, żegnają dotychczasową użyteczność, jak tytułowy metalowy kran. Martwy przedmiot żyje swoim autonomicznym życiem.

Magdalena Ziółkowska (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 670).

Edward Krasiński
Edward Krasiński

Znany był z radykalnych gestów. Do historii przeszedł jego udział w biennale sztuki w Tokio w 1970 r., na które wysłał rzeźby złożone z długich niebieskich gum. Kiedy transport opóźniał się, artysta wysłał do organizatorów teleks w alfabecie morse’a z powtarzającym się 5000 razy słowem „blue”. Taśmę tę zaprezentowano więc na światowej wystawie zamiast prac Krasińskiego. Uważa się, że była to pierwsza w Polsce praca konceptualna. Był jednym z twórców powojennej polskiej awangardy. To on dyrygował falami morskimi w Panoramicznym happeningu morskim Tadeusza Kantora w 1967 roku. Maria Morzuch

Inne dzieła tego artysty / artystki
Dzieła w tej samej kolekcji