Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

„Fabryka jeansów” jest niemym spektaklem produkcji jednego z najbardziej masowych i zglobalizowanych towarów – jeansów. Wideo przywołuje temat międzynarodowego podziału pracy w kapitalizmie. Ubrania popularnych marek odzieżowych są szyte głównie poza granicami Unii Europejskiej – w tym wypadku w Turcji. Artysta skupia się na istocie pracy w kapitalizmie: powiększaniu zysku właścicieli kapitału. Ten cel stanowi usprawiedliwienie dla wydatkowania energii, wyzysku i dyscypliny ciał oraz bezustannego rozwoju technologicznego narzędzi produkcji.

Fabryka dżinsów Ali Kazmy to niemy spektakl produkcji i przesycony estetyką portret procesu utowarowienia. Z jednej strony film Kazmy odwołuje się do skali i masowości produkcji, poza krajami Unii, popularnych europejskich marek odzieżowych. Przyczyniły się one do zeszłorocznego sukcesu ekonomicznego Turcji, której wzrost gospodarczy uznano za jeden z najwyższych w Europie. Z drugiej strony wideo to można odczytać jako metaforę fabryki działającej w oparciu o uniwersalny algorytm wytwarzaniai nieustanne doskonalenie technologii. Kazma portretuje pracujących robotników w taki sam sposób, jak w cyklu wideo Obstructions filmuje pracę chirurga, zegarmistrza, tancerza, rzeźnika, urzędnika. W tych ruchomych obrazach pokazuje współczesną choreografię pracy poprzez zbliżenia kamery na elementy maszyn, drobiazgowe wykonawstwo towarów (kanty, dekoracyjne aplikacje i marszczenia dżinsów), długie ujęcia zautomatyzowanych ruchów robotników. To spektakl dyscypliny ciał poddanych technologii.

Magdalena Ziółkowska (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 748).