Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Deszcz dotyczy sposobów rekonstrukcji przeszłości – przemieszczeń, które pojawiają się, kiedy staramy się zatrzymać czas. „I jestem tutaj uwięziony pomiędzy czymś, co jest nieruchome, a właśnie zostało zapisane, a ruchem, który jest animowany w rytmie 24 obrazów na sekundę” – pisał Marcel Broodthaers (belgijski artysta konceptualny), którego film La Pluie (Projet pour un texte) [Deszcz (Projekt tekstu)], z 1969 r. był inspiracją dla Vătămanu i Tudora. Broodthaers, siedząc na dworze podczas ulewy, próbuje rysować coś z pamięci. W Deszczu autorstwa rumuńskich twórców to ćwiczenie jest skazane na porażkę. Artyści próbują rysować budynki, które tworzyły powojenną bukaresztańską architekturę i pozostały w ich pamięci. Seryjna zabudowa końca lat 70. XX w. staje się tutaj abstrakcyjnym, wyalienowanym od innych kontekstów modelem, a rysunki – pamięciowym śladem modernizmu.

Aleksandra Jach (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 874).