Józef Robakowski
Jadziu, odbierz telefon
| Datowanie: | 1992 |
| Technika: | zapis cyfrowy dźwiękowy |
| Materiały: | płyta DVD |
| Rozmiar: | minuty: 4 min, sekundy: 27 s |
| Sposób nabycia: | zakup |
| Data nabycia: | 2005 |
| Numer inwentarzowy: | MS/SN/V/24/6 |
| Dzieło dostępne na ekspozycji: | nie |
Opis dzieła
„Uważam film za najdoskonalszą formę wypowiedzi, stąd pozostałe działania wyrażające się poprzez teorię sztuki, plastykę, fotografię, poezję, psychologiczne testy, organizowanie zdarzeń i interwencji traktuję jako uzupełnienie niezbędne do doskonalenia widzenia filmowego” – pisał Robakowski w manifeście Jeszcze raz o „czysty film” z 1971 r. Film Jadziu, odbierz telefon można odczytać jako taką eksplorację widzenia filmowego, w której autor degraduje obraz wideo do nieczytelnych plam barwnych – z łatwością można się w nich dopatrzeć Robakowskiego filmującego siebie podczas porannego golenia. Ta prosta scenka jest bardzo symptomatyczna dla twórczości artysty, który w centrum zainteresowań filmowych stawia własną osobę, w myśl idei Kina własnego (1988) – „filmujemy WSZYSTKO, a okazuje się, że filmujemy samego siebie”.
Karol Jóźwiak (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 584)
.jpg "Józef Robakowski")
